Forum Wolnych od Alkoholu

[Shaitana]

to prawda, ale tak bardzo chciałam mu wierzyć że potrafię więcej, wyżej. A teraz chce mi się po prostu płakać. Przez cały weekend nasza "rozmowa" to było to wczoraj rano 10 min i dziś oskarżenia i atak. Odbiera mi to siłę. Efektem jest to, do czego doszłam w kościele. Że nie widzę powodu dla którego mialabym się smucić gdyby mnie nie było. Żadnego strachu, żadnej myśli że szkoda by było tego czy tego. nic. Po prostu suchy fakt. I to jest przerażające. Nikt tak naprawdę nie dba o to,nawet mój partner żeby rozmawiać, wysłuchać, poradzić sobie z tym wszystkim, każdy ma swoje życie. Cały dzień siedzi przy komputerze a ja siędzę przed tym durnym komputerem i mam łzy w oczach..Żal mi siebie.

[staaw]

Komputer może i durny. Ale ludzie w nim

[Shaitana]

dziękuję gdyby nie wy, nie jestem pewna jak wyglądałoby moje życie emocjonalne.. Jestem rozbita.

[Klara]

Shaitano, czy uważasz, że życie kończy się na jednym facecie?

[Shaitana]

Nie, klaro, ale prawie 30 lat ciężkiego życia, walki o to żeby być męczy. On był jedynym płomykiem nadziei że można zmienić wszystko, ale po tym co się ostatnio dzieje...opadłam z sił. Jestem zmęczona spełnianiem oczekiwań innych, a sama nie mam możliwości żyć. A jedyna osoba, która naprawdę mnie kochała to babcia. To ten rodzaj miłości, gdzie wygrzewasz się w niej jak w słońcu. A teraz moje słońce gaśnie, a on patrzy na to wszystko i jeszcze dowala swoje wymagania. A mnie każdy kolejny krok, kosztuje coraz więcej. Idę, ale 1 krok do przodu 2 do tyłu. Wierzę, ale czasem upadam. A wtedy on mnie jeszcze dobija, jak wczoraj. rozpada się moje marzenie, dlatego tak boli. moje marzenie o milości, związku. Powinnam kalkulować, powinnam chyba zapomnieć o prawdziwym uczuciu i pójść w marketing i pr zamiast próbować być z kimś naprawdę blisko.kiedy próbuję jest tak jak teraz.

[Klara]

[staaw]

[Flandria]

[betka]

[Shaitana]

bardzo chciałam żeby tak było-kochanie siebie, lubienie siebie.za każdym razem kiedy nie narzucam sobie sama terminów, nie wytwarzam presji, bo chcę wszystko na raz , robi to on. do niedawna tłumaczyłam, że ja tak nie mogę, że potrzebuj czasu żeby zmienić siebie - po tylu "ciemnych" latach. problem polega na tym,że to ja chcę rozmawiać i tłumaczę. a zasada zrozumienia drugiej strony działa tylko u mnie. On nawet nie przeprosił, nie pomyślał że wybiera fatalny moment, dopiero musiałam mu to powiedzieć jak dziecku. I niestety to on nie chce ze mną rozmawiać. woli komputer. żeby przykręcić tzw śrubkę jest jak widać i znów się wycuje. Nie rozmawiamy, jest mile świetlne. A kiedy mu usiłuję tłumaczyć, że terapia to nie wakacje, że jest ciężko bo mam kilka rzeczy na głowie, twierdzi że to wymówki i wolę przez 2 tyg czytać książki niż zajrzeć na ogłoszenia..nie wolno mi mieć czasu wolnego takiego jak chcę? mam wrażenie, że on chce żebym spełniała jego oczekiwania. i racja ma prawo oczekiwać, ale jeśli w tym nie ma w ogóle otwarcia na to co ja mu mówię... świadomie wykorzystuje milczenie, choć mówiłam mu że tak mnie niszczyła moja mama..

[pikepopo]

A czy osoba z którą jesteś brała udział w terapii ? Ja tak na swoim przykładzie Też byłem bucem i chamem bez kija nie podchodź nie umiałem rozmawiać nie wspomnę już o słuchaniu byłem naj a wszyscy to frajerzy . Dopiero teraz na rerapii widzę swoje braki i to jaki jestem malutki. Tak jak u mnie zadziałało to że wreszcie postanowiłem wynieśc coś z terapii i już nie obwiniam oczywiście bez podstaw żony córy i całego świata. Chęc zmiany i otwarty umysł w moim przypadku działa. Dopiero zaczynam ale podoba mi się to coraz bardziej .

[Klara]

Czy dobrze wyłuskuję podłoże Waszego sporu? - Nie masz pracy i szukasz jej niezbyt energicznie. Tak?

[betka]

[Mysza]

[Shaitana]

klaro, ja mam pracę. miałam umowę na rok w tej firmie, a teraz dostałam zastepstwo. nie szabują pracownika po prostu. od wrzesnia tamtego roku szukam. niedawno przeszłam 3 etapy rerutacji w firmie o szczebel wyzej, ale nie dałam rady w ostatnim etapie. zastepstwo kończy się w paćdzierniku najpóźniej w listopadzie. 2 tygodnie temu mialam tę rozmowę, kułam ja wariatka i się stresowalam.po drodze moja babcia miała wylew, więc sie martwię i mam poczucie winy ze mnie z nią nie ma. i przez 2 tyg pozwoliłam sobie po raz 1 od roku na czytanie książki popołudniami, żeby zebrać siły, trochę dac sobie luzu. A jeszcze robię prawo jazdy i miałam tę obronę pracy dyplomowej.. więc niezupełnie mnie dopada inercja..