Forum Wolnych od Alkoholu

[ZagubionaWZyciu]

Witam.
Mam 26 lat i w sumie nie wiem czy mam problem..
Może trochę przybliżę moją sytuację. Jak miałam 13 lat zaczęły się "niewinne" picie na dyskotekach, przez co zadawałam się (ale nie spałam) z różnymi nieodpowiednimi chłopakami, później weszłam w towarzystwo pewnych subkultur gdzie się dużo piło. Sprzedawałam bilety, jeździłam na gapę , wynosiłam niektóre cenne rzeczy z domu, okradałam rodziców, rodzeństwo chyba tylko po to by pić (wódkę - nie ze sklepu, tanie wina, nalewki, jak najtańsze, ale najmocniejsze piwa). Zawaliłam szkołę, rodzina uważała mnie za najgorszą osobę. Jakoś poszłam do drugiej szkoły i ją ukończyłam, zdałam maturę. Wtedy zmarła moja mama, piłam dalej. Piłam chyba codziennie.
Jakoś poznałam chłopaka, początkowo chodziliśmy do barów na piwa, dużo piw. Później obydwoje przestaliśmy pić, zaczęliśmy być ze sobą poważniej, wypijaliśmy tylko przy jakiejś okazji, a nawet nie zawsze, nawet jak byliśmy na weselach, to tylko trochę, lampkę wina itp, choć chyba mnie ciągnęło do więcej, to nie piłam (obydwoje nie lubimy wódki teraz - uważamy za bezsens picie jej). Jesteśmy po ślubie i zdarza się co jakiś czas, że pijemy piwo, ale jest zawsze drugie, trzecie itd, do tego dochodzą papierosy, czasem nie pamiętam co się działo. Następnego dnia zazwyczaj czuję się źle i fizycznie i psychicznie. Nawet nie stać nas na takie "wybryki". Problemem jest to, że nie potrafię przestać. Teraz mam bardzo słabą głowę, kiedyś wydaje mi się, że mogłam wypić więcej "później czułam działanie alkoholu". Czasem mam taką ochotę na alkohol, bo to fajne, piwo zimne itp. do filmu, na słoneczku itd...
Mam nadzieję, że opisałam zrozumiale moją sytuację..
Niedługo jedziemy nad morze, ale nie wyobrażam sobie braku właśnie piwka na słoneczku, ale boję się, że na 1-2 się nie skończy. Nie chcę nigdzie iść, do żadnego specjalisty..
Mąż nie ma tego problemu, on świadomie pije 2, 3 piwo. Ja nie. On się nie opija, nie ma kaca, umie powiedzieć stop. Mówiłam mu, że nie może mi pozwolić, ale jak najdzie mnie ochota to przekonuje go, że nie zaszkodzi mi tym razem itd. Znam sposoby by go przekonać, on może nie wie jaki ja mam problem.. Poszłam na studia zaoczne i zdarzyło się, że raz piłam długo, że nie byłam w stanie iść do szkoły..
A, tak myślę, że napiszę jakie objawy były po alkoholu.
Na początku chyba nie było urwanych filmów, ale głupie rzeczy robiłam.
Następnie urwane filmy, picie dopóki starczy sił i pieniędzy, zrobiłam wiele głupich rzeczy, przewracałam się, nie byłam w stanie chodzić, czy szłam "ledwo co", miałam rano delirkę (trzęsły się ręce - chyba dobrze mówię nazwę?), wymioty itp, ale nigdy nie sięgnęłam po klina, chyba, że na jakichś wyjazdach ze znajomymi czy kilkudniowych imprezach, ale żeby sama w domu, to nie. Ten okres życia, jeżeli chodzi o alkohol, bardzo źle wspominam i ze wstydem..
Teraz, czasami urwany film, picie dopóki starczy sił lub osoby z którymi piję powiedzą "koniec" (mnie zazwyczaj "ciągnie" dalej), czasem zrobię jakąś głupotę. Jak wspominałam czuję, że jestem pijana już nawet po połowie piwa, czy małej ilości wina (nie tanie, a piwa staram się słabe kupować). Rano trzęsą się ręce, czuję się taka nieobecna źle ogólnie mój organizm reaguje...
Proszę o jakąś pomoc, chyba, że jej nie potrzebuję..

[ZbOlo]

...witaj, ZbOlo alkoholik....

[ZbOlo]

[ZagubionaWZyciu]

Województwo śląskie, ale ja nie chcę nigdzie iść, do żadnego lekarza, czy kogoś obcego i rozmawiać twarzą w twarz o tym ..

[pterodaktyll]

[ZbOlo]

[ZagubionaWZyciu]

Aha, ostatnio jeszcze się przyłapuję na tym, że jak siedzę sama w domu to myślę by iść po piwo. Wcześniej sama nie piłam.. Teraz kilka razy się zdarzyło (ale tu chyba tylko 1 czy kilka lampek wina), ale czasem umiem się pohamować, bo wiem, że tak nie można, że to już by świadczyło on tym, że na pewno mam problem...
Jak to piszę to widzę, ze chyba go mam..
Ale właśnie się usprawiedliwiam tym, że np. moja siostra też często sama pije, i wielu znajomych i że częściej ode mnie....

[sabatka]

[ZagubionaWZyciu]

Dziękuję, oczywiście chcę pomocy, potrzebuję..
Może to pytanie będzie głupie, naiwne, ale nie powinnam pewnie pić ani kropelki, co nie?..

[staaw]

[ZbOlo]

[staaw]

[pikepopo]

Witaj ja z Alkoholik Sosnowca

[sabatka]

a ja alkoholiczką nie jestem, mam męża alkoholika i też nie piję da się żyć bez tego

[ZagubionaWZyciu]

Wydaje mi się, że byłam już nawet w najgorszej fazie, teraz jest na pewno trochę lepiej, ale jestem świadoma, że mimo wszystko łatwo wrócić do tej najgorszej fazy (choć oczywiście wydaje mi się, że mnie to nie tyczy)..
Ale dziękuję za te słowa, że da się żyć bez picia..
I właśnie mi się przypomniało, że już nie raz sobie mówiłam, że już więcej nie będę...
Poszukam w starych wątkach, od czego zaczynaliście? Jakie kroki na początek ?... Bo ja już naprawdę nie chcę..