Forum Wolnych od Alkoholu

Bajam

Hej. Właśnie produkuję swój pierwszy wątek więc proszę o wyrozumiałość

NIe znalazłam niczego w tym temacie więc uznaję, że się nie powtarzam.
Zacznę od tego, że w mojej rodzinie pił ojciec. Ale największy wpływ na to co się teraz ze mną dzieje miała matka - ciągłe zmiany nastroju, bicie, przemoc psychiczna (uff chyba pierwszy raz użyłam "głośno" tego terminu). Z czasem jak dorastałam te ataki złagodniały. Teraz sama jestem mamą i z przerażeniem patrzę, że robię się do niej podobna. Mam córeczkę którą bardzo kocham, ale mam ogromne wątpliwości czy dobrze ją wychowuję. Przez to wpadam we skrajności. Potrafię wrzasnąć, dać klapsa a potem ryczę i ją przepraszam, ale nadchodzi moment kiedy znowu tracę cierpliwość. Mam ogromne problemy ze złoscią. Boję się, że kiedyś nie zapanuję nad sobą... Poruszałam ten temat na terapii, ale nadal nie daję rady. NIe chcę żeby moja córka tułała się po psychologach jak ja...
Dzieciate DDA

czy Wy też tak macie, jak sobie z tym radzicie? Dodam jeszcze, że moja mama jest teraz najwspanialszą babcią pod słońcem....

Obcy

Cytat:

Dzieciate DDA

To nie do mnie. ja nie ma dzieci

Bajam napisał/a:

Mam ogromne problemy ze złoscią.

Wiesz na czym musisz popracować.

Bajam napisał/a:

czy Wy też tak macie, jak sobie z tym radzicie?

Też jestem ciekaw

Bajam

Obcy

Bajam

Obcy

A jak wygląda twój dzień. Masz czas na rozrywkę, na odprężenie się na zrobienie czegoś dla siebie np pójście do kina raz w tygodniu, poczytanie wieczorem ulubionej książki??

Bajam

Hmm Staram się i coraz lepiej mi to idzie

Wiem, że w dużej mierze sama sobie robię krzywdę tamim siedzeniem w domu i użalaniem się nad własnym losem, ale gdzieś mam zakodowane, coś dla siebie = poczucie winy. Zaraz mam sesję i tak się miotam między dzieckem (bo absorbujące), zrobieniem czegoś dla siebie, nauką no i sprawami przyziemnymi - dom itp. Pewnie to kwestia organizacji czasu i priorytetów...Łatwiej powiedzieć niż zrobić

Klara

KICAJKA

olka

Jestem DDA,ale jestem też alkoholiczką i narkomanką.U mnie złość,to ataki niekontrolowanej furii wręcz.Kiedyś zrobiłam taką jazdę w aptece,że pani farmaceutka poryczała się na oczach wszystkich.Wyzwałam ją od nieuków,że na bazarze powinna jabłka sprzedawać,a też nie za bardzo bo jest kilkanaście odmian i też nie będzie w stanie zapamiętać i odróżnić.Bardzo ja poniżyłam,do teraz jak to piszę nie umiem się z tym pogodzić.Kiedy emocje opadły przyszło poczucie winy,wstyd i myśli jakby mnie ktoś w taki sposób potraktował...Od tego czasu kiedy czuję jak nachodzi mnie fala złości przypominam sobie tamto zdarzenie,jak się pózniej czułam i hamuje,ale zostaje to w środku,we mnie i czasami z tym jest różnie...

pietruszka

Halibut

Warto zastanowić się, jakie zdarzenia wywołują złość. Może się okazać, że taka reakcja jest zupełnie nie adekwatna do sytuacji. Wtedy trzeba się zastanowić, jaka jest prawdziwa przyczyna złości, co tak naprawdę ją wywołuje. Jeżeli to tego dojdziesz to wiesz, z czym walczyć.

Bajam

Dzięki Wam za odpowiedzi. Przed chwilą wróciłam z grupy i poruszaliśmy ten temat, na naszą prośbę - jak widać to powszechne u DDA. I miałam okazję "przerobić" od razu ten temat, bo miałam spięcie z mężem. I kurcze - nic. Nie tyle, że hamowałam złość tylko zupełnie jej nie odczułam

Wzięłam to na spokój, bo wiedziałam, że mam rację.To co pisała Pietruszka - często odczuwam lęk, nieuzasadniony a związany z brakiem poczucia własnej wartości. Pracuję teraz nad tym, żeby dać sobie prawo do błędów a nie od razu atakować - własnie z bezsilności.
Czuję, że to będzie dobry dzień

Bajam

Klara

Wiesz co, Bajam? Ja stosowałam i klapsy i głośne karcenie (hmm, może to były też wrzaski?), bo rzadko dopuszczałam do tego, żeby dziecko decydowało o tym czy chce wykonać polecenie, czy nie, ale to były inne czasy.
Moja córka rzadko podnosi głos, ale każdy sprzeciw czy nawet drobne przewinienie spotyka się ze zdecydowanym szlabanem na ulubione zajęcia: tydzień bez bajek, bez komputera, lub bez obydwu tych rzeczy, szlaban na spodziewane urodziny u koleżanki itp.
Nie ma problemów z dziećmi.