Forum Wolnych od Alkoholu

evita

Po raz kolejny dziękuję za wszystkie odpowiedzi. Nawet nie macie pojęcia jak bardzo one są nie tylko mnie pomocne bo pewnie i inne współuzależnione wykorzystają ten wątek żeby zrozumieć. Myślę, że wręcz wskazanym byłoby żeby wszystkie powyższe wpisy na forum poczytali sobie również terapeuci.
Co do mojego konkretnego przypadku nadal się zastanawiam i od wczoraj już kilkakrotnie zmieniłam zdanie co do tego jak zareagować. Jaki skutek chce osiągnąć terapeuta tym, że ja odpowiem na jego pytania i że ewentualnie przyjadę na spotkanie ? Czy to nie jest czasami coś w rodzaju interwencji ? Interwencja jest :

* Działaniem z zewnątrz.
* Jest pomaganiem osobie, która nie chce pomocy.
* Jest działaniem wbrew temu, co alkoholik myśli i czego pragnie w sprawie swego problemu.
* Jest atakiem na obrony a nie na osobę uzależnionego.

czyli wiele z tych powyższych czynników miałoby odniesienie do tego czego oczekuje ode mnie terapeuta.

Jeśli mam rację to pozostaje wówczas jeszcze tylko jedno pytanie ... czy ja mam ochotę w tym wszystkim uczestniczyć ?

Klara

Flandria

evita

no i minął tydzień a moja decyzja była taka :

- zaczęłam wprawdzie odpisywać na pytania ale nie skończyłam, nie wysłałam
- nie jadę dzisiaj na żadne spotkanie, córka też nie ... stwierdziła, że ona chciała tak bardziej ze mną jechać żebym sama nie była a że ja nie jadę to ona też ma ciekawsze zajęcia w tym czasie :roll:

nie wiem czy słusznie zrobiłam czy nie ale nie będę się teraz nad tym zastanawiać bo i tak już za późno

pterodaktyll

Toffi · Małomówny Wiek: 43 Dołączyła: 26 Sty 2012 Posty: 46

bardzo sobie chwalę, że chciałam męża wspierać w leczeniu, bo dlatego poszłam na al-anon i terapię dla współuzależnionych:)
na grupowej spotkałam się z tym, że jedną koleżankę terapeutka zapytała, czy może jej męża skonfrontować z tym, co ona mówi. chodziło o to, że mąż tej dziewczyny chodził z przymusu i dosyć mocno ściemniał. nie wyobrażam sobie takiej współpracy z terapeutą męża.. niekoniecznie pasuje mi rola "kabla", ani szpiegowanie męża, nie zwracałam uwagi nigdy na to, ile on pije. wiedziałam, że za dużo i tyle.
moja matka rozmawiała z lekarzem opiekującym się ojcem, on twierdził, że cierpi na nerwicę, matka, że przez nadużywanie alkoholu- i nic z tego nie wynikło, u ojca nie stwierdzono alkoholizmu, ani on nie uważa się za alkoholika:(

a Ty Evitko, nie żałujesz chyba, że nie podjęłaś tej współpracy?

ps.terapeutka polecała koleżance odwiedzić męża z dziećmi podczas takiego specjalnego dnia dla rodzin. nie wiem jednak jak to miałoby wyglądać, bo koleżanka nie mogła wtedy akurat pojechać

evita