Forum Wolnych od Alkoholu

kosmo

Ja myślę, że jednak wóda jest powodem choroby. Proste, a jednocześnie skomplikowane, bo im dłużej się zastanawiam, tym bardziej dochodzę do wniosku, że dla mnie alko stał się w pewnym momencie mego życia panaceum na wszystko...
Smutek, żal, rozpacz, pustka, samotność, bezsenność, niemoc...
Wszystko znikało, kiedy robiłam sobie drinka.
Kiedy już zmierzałam do domu, to choćbym nie wiem jak była padnięta, myśl o butelce w lodówce powodowała polepszenie nastroju o 180 stopni, biegłam do niej z niecierpliwością godną podziwu, jak na spotkanie z ukochanym po latach.
A najgorsze było to, że lałam w siebie lekarstwo, nie wódkę z sokiem...
Dla mnie to było coś, co pozwoli wyrwać się z tej beznadziei.
To mój alkoholizm...

Wiedźma

yuraa

grzesiek

Choroba umysłu,duszy i ciała.
Ja sądzę ,że istotą mojego alkoholizmu jest właśnie alkohol.Kiedy go spróbowałem,polubiłem i pozwoliłem istnieć w codziennym życiu.Katalizator nastroju.Bawiłem sie przy alkoholu,zalewałem smutki,załatwiałem różne sprawy. W mojej głowie "ułożył" się sposób na radzenie sobie z emocjami.Picie normalne,kontrolowane w pewnym momencie przestało istnieć.Utrata tej kontroli nastąpiła, nigdy już nie będę w stanie określić momentu tego przekroczenia granicy. Sądzę,że jest to zaburzenie psychiczne ,nie odwracalne i dla tego jest określane jako choroba nieuleczalna. Zrozumiałem,że w moim przypadku kluczowa jest praca nad emocjami,by panować nad nimi bez katalizatora.