Forum Wolnych od Alkoholu

kamo

Kiedy koń odpada z wyścigu z połamanymi nogami, nie będzie się długo męczyć. Gdy my odpadamy z wyścigu szczurów, nie mamy tyle szczęścia. Musimy jeszcze długo dogorywać, albo sami ze sobą skończyć, co nie jest proste. Najzabawniejsze (i najstraszniejsze) jest to, że nawet po pomyślnym zakończeniu wyścigu szczurów jedyne, co nam pozostaje, to umrzeć.

Czy nie warto się zastanowić nad dobijaniem leżącego.Skąd się bierze taka chęć?
Czy nie warto się skupić na konstruktywnej formie pomocy innym userom.
Zastanowić się nad brakiem przyjaznej atmosfery i wsparcia drugiemu alkoholikowi.
wiem że jest to możliwe ale czy człowiek chce być człowiekiem dla drugiego człowieka?
Czy też lepiej sobie poprawić nastrój pod wszystko mówiącym tytułem "CZYŻ NIE DOBIJA SIĘ KONI"
Tak się zastanawiam nad tym,czy myśląc jak powyżej trzeżwy jestem?
zachęcam do dyskusji.....

olga

No i sie zastanowiłam. Brutalny ten swiat, brutalne to życie. Kazdy skupiony na sobie. Trudno wyciagnąć ręke po pomoc, bo mozna co najwyzej w nia oberwać.
Nie raz tego doświadczyłam, wiec juz jej nie wyciagam i nie dziwi mnie już nic.

Kiedyś miałam taki podpis - motto w stopce " niebo gwieździste nade mna prawo moralne we mnie". Teraz , uważam, już nieaktualne.

JaKaJA

kamuś zapytam przewrotnie czy Ty byłeś na terapii? a jeśli byłeś to jakie informacje zwrotne najbardziej zapamietałeś? i jakie wkur*** cie tak,że miałes ochotę w pierwszej chwili wstać i wyjść a po chwili zastanowiłeś się i pomyslałeś: Kurde mają rację.... :mysli:

alkoholizm to nie łaskotki ani inne pitu-pitu!!! zbyt wiele ludzi umiera przez to,że mieli głaskaczy wokoło :roll:

matiwaldi · [*][*][*] **Pomógł:** 16 razy Wiek: 59 Dołączył: 03 Mar 2012 Posty: 1046

olga

matiwaldi · [*][*][*] **Pomógł:** 16 razy Wiek: 59 Dołączył: 03 Mar 2012 Posty: 1046

kamo

pannaJot

Ja nie sądzę, żeby to było dobijanie. Byłam głucha na wszelkie sugestie..I zapiłam.

kamo

Dziubas

Brawo Kamo :brawo:

Zastanawiam się nad tym od... kilku dni, ale nie umiałem tak ładnie tego w słowa "ubrać".
Od kilku dni obserwuję dziwne zachowanie na forum.
Zauważyłem, że kilku userów, którzy mało się wypowiadali, a jeżeli już to ich wypowiedzi były bardzo ( w moim odczuciu) emocjonalne, "wyszli" na forum i zaczęli "atakować".
Moje skojarzenie było jedno : piranie wyczuły krew, lub, sępy poczuły truchło.
W kilku wątkach, chcą Oni udowodnić komuś picie, zamiast podzielić się swoim doświadczeniem na drodze do trzeźwości. Może nie macie takiego doświadczenia?
Od... kilku dni mam "podbite" emocje, bo coś złego ( w mojej ocenie) dotknęło mojego znajomego, ale nie wypowiadam się w tym temacie, bo nie mam wiedzy co do winy kogokolwiek za zaistniałą sytuację.
Napiszę wprost.
Bardzo mnie zabolało to, że Ci, którzy mają tak mało do zaproponowania, tak zajadle walczą z Tymi co coś do przekazania mają.

Jonesy

Ja wiem co mi pomogło. I nie było to głaskanie ani przytulanie.
Czy się przewróciłem i połamałem nogi? Czy leżałem i nie mogłem się ruszyć, a myśleć mogłem tylko o końcu? Nie, nie spotkało mnie to. Głównie dlatego, że trafiłem na osobę, która potrafiła rozpieprzać cegiełka po cegiełce ten przepiękny pałac iluzji jaki sobie wybudowałem wokół mojego uzależnienia. Nie pierdzieliła się ze mną, tylko bezlitośnie pokazywała skutki mojego picia. I w końcu dotarło do mnie co się dzieje.
Kamo, żaden alkoholik, a mam tu na myśli trzeźwiejącego alkoholika, nie "dobije tego konia". Bo alkoholik czynny to taki koń, że on tak naprawdę nie ma połamanych nóg. Jemu się wydaje, że ma połamane, że już jest koniec.
Nie ma takie bagna z którego nie da się wyjść. Z niektórych jednak wychodzi się niemiłosiernie ciężko. Konie, z drugiej strony, nie mają tak dobrze. Im się nie daje szansy na życie w stajni mimo połamanych nóg. Nie rehabilituje się ich, bo to nie przynosi zysków. Tłumaczy się to "oszczędzaniem cierpienia" i "strzela się w łeb". Osoba chora, w szczególności na chorobę alkoholową ale każdą inną, ma ten luksus że koniem nie jest - można go ratować do skutku.
To jest zasadnicza różnica między człowiekiem i koniem. Jest jeszcze jedna, jaka mi przyszła do głowy - o wiele ważniejsza różnica - koń, jakby nie był skonstruowany przez Boga, nigdy nie będzie dążył do autodestrukcji, nigdy nie będzie pragnął "strzału w łeb", nawet mimo "połamanych nóg" - jego wola przetrwania jest tak wielka, że wszystko inne jest nieważne. Człowiek znowu - to już zupełnie inna bestia.

Dobranoc.

staaw

szymon

kamo

Cytat:

moim zdaniem błąd, bo szukasz ideału, lgniesz do niego, chcesz ująć to w jakiś ramy, chcesz policzyć trzeźwość, porównać ją do mojej czy kolegi trzeźwości.
tego się nie da zrobić, porównać...

Jeśli chodzi o szukanie ideału to dążę do tego by być jak najlepszym człowiekiem,jak poczytałem trochę o krokach i porozmawiałem z alkoholikami którzy pracują lub pracowali ze sponsorem na krokach to takie wnioski mi się nasunęły że
żyjąc zgodnie z programów 12 kroków i dekalogiem zmierzam ku ideałowi człowieka.
oczywiście dopiero na koniec mego życia będę mógł powiedzieć czy choć trochę zbliżyłem się do ideału.
Nie chodzi mi o porównanie takie jak podałeś w % bo to do niczego nie prowadzi,lecz jednak o porównywanie swych doświadczeń.Mogę wziążć coś dla siebie z twoich lub na odwrót by zmieniać swe postępowanie a co za tym idzie życie na lepsze.
O czymś takim myślałem .

kamo