Forum Wolnych od Alkoholu

Krzysztof 41

Cześć

Jacek

Klara

KICAJKA

Witaj

pannaJot

Witaj Wrzeciono. Masz bardzo podobną historie do mojej, tylko ja z marzeń zrezygnowałam zupełnie. Zapomniałam nawet o czym marzyłam...

Bo dwóch młodszych braci ,jeden całkiem malutki, niemowlak, bo trzeba pomóc rodzicom w ich biznesiku, bo ...bo...bo. Ja nie miałam tyle siły, zeby zawalczyć o swoje marzenia. Nie dostałam sie na wymarzone studia, chciałam iśc na nie zaocznie, no ale nie wypada, nie można. Gdzie ich córeczka taka mądra na zaoczne studia :bezradny:

No to poszłam na kierunek który nie do końca lubiłam ale dziennie. Dopiero teraz otwieram oczy na niektóre sprawy. Może nie spełnię tamtych marzeń, ale mam inne. Walcz o siebie. Kiedy wszyscy w Ciebie zwątpią sama nigdy nie wątp. Warto walczyć o siebie. Nawet kiedy czasami człowiek zostaje zupełnie sam... :buziak:

michaltadeusz

A ja z własnego doświadczenia powiem w ten sposób, chociaż pewnie powtórzę parę kwestii z mojego postu w POWITALNI

We mnie też mało kto wierzył, niby na początku mówili, żebym szedł na mój wymarzony kierunek, ale potem gdy powinęła mi się noga od razu spotkałem się z tekstami, żebym darował sobie studia, że jestem za głupi, że nie każdy musi być "magistrem". A ja nie, uparcie dążyłem do wyznaczonego sobie celu. Nie patrzyłem na ich krzywe miny, nie słuchałem tego co mówią; a jak ojciec odciął mnie od kasy stanąłem na głowie żeby ją skombinować (udało mi się utrzymać ze skromnych oszczędności, dodatkowej pracy i pożyczki). I co? Udało się; dzisiaj pracuję w swoim wymarzonym zawodzie i jestem naprawdę szczęśliwy. Od rodziny nie otrzymałem gratulacji (zresztą nie utrzymuję z nimi kontaktu) chyba głównie z powodu zawiści, iż mi jako jedynemu udało się skończyć studia, udało się zrealizować cel (w mojej rodzinie powszechny jest tzw, słomiany zapał).

Wystarczyło tylko obrać sobie ten cel i uparcie, konsekwentnie dążyć do jego realizacji. Trzeba tylko chcieć!