Forum Wolnych od Alkoholu

Zbycho-Hanys

jak nie wiadomo o co chodzi to chodzi o kase.
bez tego nawet duch nie może być pogodny :mgreen:

ulena

Pogoda Ducha- dla mnie jest to pogodzenie się z rzeczywistością , a szczególnie tym na co nie mam wpływu np. pogoda , bo czy mam wpływ na to, że pada deszcz, lub czy mam wpływ na to jacy są inni ludzie??? Pogoda Ducha dla mnie to pokora.
Dużo tutaj kpin z tego stanu , a dla mnie jest to poważna rzecz dzięki której jestem radosna

mrowek15

Hej.Podoba mi sie to co napisalas ULENA.O pogodzie ducha,Jednak trochę inaczej poimuje POKORE.Pogoda ducha pomaga gdy odczuwam jakąkolwiek bezsilnosc w zyciu.pomaga zaakceptowac tę bezsilnosc.A wtedy jest prosciej.Prostota jest dla mnie najlepsza.

Dora

Ano właśnie, nie umiem jeszcze zaakceptowac bezsilnej złości. Wogóle czasem nie panuję nad napadami wściekłości. Pracuję nad tym na terapii, ale łatwo wpadam w złość :zalamka:

mrowek15

Zlosc byla ,jest i bedzie.Ja to akceptuje.Ale co z nią zrobie to juz moje zadanie.Czy ja wykorzystam do np.karania ,krzywdzenia,niszczenia,czy potrafie ją skierować w inną strone.

pterodaktyll

Jo-asia

Alkoholik72

Pogoda ducha...
Długo o niej słuchałem i próbowałem zrozumieć o co tym gościom na mitingu chodzi... ale nie rozumiałem.
Aż przyszedł pewien dzień ( miałem ok. 2 lata trzeźwości) gdy zaprosiłęm do siebie na działkę do lasu większe grono osób - w dużej części przyjaciół ze wspólnoty z żonami, dziecmi..
Po ładnych kilku godzinach wspólnej zabawy, zauważyłem że czuję się jakoś dziwnie, lekko, swobodnie. Trudno mi było to zrozumieć, o nazwaniu tego nie wspomnę.
Ja byłem.. szczęśliwy. Po raz pierwszy w życiu poznałem co to pogoda ducha. Byłem wśród przyjaciół ( których wcześniej nigdy nie miałem) ze swoją rodziną ( wobec której uczyłem się co to znaczy miłość i odpowiedzialność), zaakceptowałem już siebie i .. się nie bałem!!
Zrozumiałem że całe życie czegoś się bałem, a tu.. byłem sobą, nikt nie mógł nic powiedzieć mojej żonie na mój temat - bo wszędzie uczyłem się juz być sobą i nie musiałem grać. Moje sprawy zaczynały być uporządkowane, komornicy brali co im przysługiwało, starczało nam na życie, nie powodowałem nowych problemów,itd itd

Ale wiem już że to nie jest tak - że pogoda ducha będzie zawsze. . Ona jest zawsze – gdy o nią zadbam. Gdy rano zegnę kolana ( choć często się nie chce,gdy przemyślę dzień i postaram się postępować tak jak zaplanowałem,gdy poświęcę bezinteresownie czas innemu człowiekowi, gdy będę miał czyste sumienie , gdy pochylę się nad programem i przypmnę sobie kim jestem, gdy zaparzę komuś kawę , Po prostu gdy robię to co postanowiłem. Ale wiem już z własnego doświadczenia, abym na chwilę zaczął sobie odpuszczać.. z dnia zrobi się drugi, potem tydzień.. drugi… i nagle zaczyna się wokoło źle dziać. A to zaczynają się po kolei buntować wszystkie sprzęty domowe, żona jakaś markotniejsza, szef w pracy się czepia i ogólna nerwówka, na miting pójdę tylko na połowę albo i wcale bom przecież zmęczony i nic się nie stanie… I żegnaj pogodo ducha

mia83

Alkoholik72 - dziękuję.

dziadziunio

Bardzo fajnie piszecie o czymś czego nie można ani zobaczyć, ani dotknąc, ani opisać.....Kiedyś Ktoś powiedzał mi, że szkoda mu czasu na takiego zakłamańca jakim jestem ja...Powiedział mi to w oczy spokojnie i wyrachowaniem..Chciałem go walnąć aby po takim osądzie nie pozostał żaden ślad, chciałem........wszystko a stałem i nie powiedziałem nic...Szanowałem Go i podswiadomie czułem, że jednak ma rację...miał....i to zrozumiałem dopiero z upływem czasu...Dla mnie czas jest tym o czym z takim zaangażowaniem dyskutujecie....Czas który upływa pomiędzy moją reakcją a otaczającą mnie rzeczywistością, sytuacją, czyimś zachowaniem...wciąż jestem zakłamany nie dlatego, że kłamię lecz dlatego, że gotowy element wciąż widzi otaczający mnie świat i mieszkających w nim ludzi poprzez zwichrowane odbicie luster..Nie odbieram tego co widzę takim wciąż jakim jest...Opisując zamazuję, wyolbrzymiam, wykoślawiam tylko dlatego, że tak a nie inaczej to widzę, na teraz, na dziś, na już..Dostając na okrągło zapakowany prezent pewny wciąż jestem, że w jego środku musi być schowany kwadrat...Na dziś dzień mam już tą chwilę aby nie być wszystkiego pewnym.....chwilę podczas której rozpakować mam czas podarunek..Żyje mi się spokojniej, tętno mam równomierne i luz który również u mnie Krzysztofa alkoholika z tym co powyzej bratnio się łączy....i razem tworzy coś co w środku daje mi ciszę, spokój i wyrozumiałość i to jest moja pogoda ducha....
Alkoholik 72 ja również dziękuję....

miłego wieczorka, pozdrawiam dziadziunio :plask:

Lenka

Jak dla mnie za dużo " treści " w treści.......

leon

Pogoda ducha w moim rozumieniu jest wtedy,gdy nic nie jest w stanie wyprowadzic mnie z rownowagi,mam pozytywne nastawienie do zycia w pojeciu ogolnym,wyzwania dnia codziennego zalatwiam bez problemow,wszedzie jestem na czas,jestem po prostu zadowolony i chce mi sie zyc

Wiedźma

Dla mnie? Pogoda ducha = optymizm

jal

Dla mnie,jest to modlitwa o ŚWIADOMOŚĆ siebie.
Pogoda Ducha to, nie tylko humor i uśmiech na twarzy - nawet,gdy jest mi ciężko i smutno ale wiem dlaczego to,nadal mam Pogodę Ducha !

W przyrodzie pogoda jest w dzień słoneczny ale i w deszczowy...

piotr7

Pogoda ducha to moim zdaniem uzyskanie ,najlepiej pełnej , harmonii z wszechświatem .
Szeroko pojętym mikro i makro kosmosem