Forum Wolnych od Alkoholu

rybenka1

Joluś,Swieta miną i ludzie znormalnieja ,tzn .będą jęczeć ile kasy udali na bezsensowne rzeczy . :wysmiewacz:

ich problem nie nasz :luzik:

jolkajolka

grzesiek

jolkajolka

Dziś byłam na wigilii w poradni dla współ, grzie się obecnie terapeutyzuję. Po raz pierwszy zdecydowałam się pójść na taką imprezę, do tej pory zawsze tego unikałam. I,o dziwo, nie żałuję. Było bardzo miło,tym razem nie poruszałyśmy tematu naszych chorych dzieci,tylko gadałyśmy na luźne tematy. Zdałam sobie sprawę, że ja nigdy w życiu nie byłam na żdnej oficjalnej wigilii. Zawsze uciekałam, nawet wtedy,kiedy jeszcze nie zdawałam sobie do końca sprawy ze swojego ateizmu. A dziś , proszę, przełom. Poszłam i dobrze się bawiłam. Cóż,zmiany są w życiu niezbędne.

jolkajolka

Ufff. Odbębniłąm dzisiejszy dyżurek i teraz cztery dni wolne. Szkoda tylko, że muszę wyłazić z domu w wigilię,najchętniej bym się okopała w chałupie i nosa z niej nie wytykała. Ale cóż, tak się nie da, trzeba ciut sie uspołeczniać. Dobrze,że juz chociaż prezenty zakupione, bo w sklepach prawdziwy dom wariatów. Że o cenach nie wspomnę...

jolkajolka

Jak to dobrze,że już po świętach.W tym roku nie bardzo sie udały, bo połowa rodziny powalona grypą.Ale prezenty rozdane,wszyscy zadowoleni. A najbardziej ja,że już po wszystkim. Nastrój wraca do normalnego poziomu

jolkajolka

Tak mnie wczoraj naszła refleksja, jak , pomimo różnic, ludzie potrafią dobrze się dogadywać. Moja koleżanka 16-tego miała 8 rocznicę trzeźwienia. mnie kilka miesięcy temu stuknęła 7. I tak sobie myślę,jakże różne są nasze metody. Ona - zagorzały mityngowiec- udziela się,prowadzi mityng, była mandatariuszem, pełniła dyżury pod telefonem. A ja...w zasadzie nic. Przez pierwsze 3 lata trochę pomityngowałam i tyle. A mimo to świetnie się rozumiemy, prowadzimy wspaniałe dyskusje. Ona jest wierząca, ja nie. I to też nam nie przeszkadza. Nawet nie omijamy tematu wiary, a i tak potrafimy się zrozumieć. Jest jeszcze wiele dziedzin, w których mamy odmienne poglądy, a mimo to nasza przyjaźń trwa. Czy ktoś z Was ma podobnie? Bo sądzę,że wielki wpływ na nasze zachowanie ma wspólna choroba. Ja kiedyś nie byłam tak ugodowa...

yuraa

to tylko potwierdza że każdy musi znaleźć swoja drogę.
Ona mitynguje a pewnie nawet nie wie że są fora alkoholowe

kiedys siedziałem w punkcie kontaktowym AA przy forum
wpadł koleś rzucił okiem i pyta
-co to za gra ?
:shock:

Jacek

jolkajolka

Pewnie macie, chłopaki, rację. Ale to miłe,że pomimo dużych różnic dwie osoby porafią się dogadać.

yeti

jolkajolka

pterodaktyll

rybenka1

Pteruś

nic dodac i nic ując :okok:

jolkajolka

Obejrzałam dziś "Uwagę" na TVN o Ilonie Felicjańskiej i naszły mnie znów refleksje na temat naszej choroby. Byłyśmy razem na terapii, wiele lat temu. Ja jeszcze jakiś czas "walczyłam", ale w końcu mi się udało. A ona jeszcze tyle lat zmagała się z chorobą i właściwie dopiero od niedawna jakoś się ogarnęła.Mam nadzieję, że tym razem jej się uda. Ale to pokazuje,jak niewielu osobom, statystycznie, udaje się skorzystać z terapii. Wygląda na to,że jestem szczęściarą