Forum Wolnych od Alkoholu

[eremita]

A więc tak: na początek cieszę się, że tu trafiłem. Trafiłem tydzień temu i od tego czasu nie piję. Przez pierwsze trzy dni myślenie o piciu wypełniałem Waszymi myślami o trzeźwieniu, a teraz? Teraz mam nowe hobby - kolekcjonuję kolejne dni w trzeźwości. To wciąga! Jest jak nałóg
Ale od początku: piję mniej lub więcej od prawie dwudziestu lat. Najczęściej to 2-3 piwa lub pół do całej butelki wina ale za to codziennie wieczorem. Od pewnego czasu zacząłem sobie uświadamiać, że to jest dziwne, jak człowiek rano wstaje, pracuje a po południu już myśli o zapasie lub szuka powodu by łyknąć, a to sukces a to porażka a to ciepły wieczór a to zimna noc. Generalnie ostatnimi laty nie piłem w towarzystwie a głównie w domu, przed telewizorem. W towarzystwie to ja byłem postrzegany jako ten wstrzemięźliwy. Zacząłem kilka lat temu uprawiać sporty wyczynowe i przez to zacząłem odstawać od środowiska w którym pracuję (przyjaciół przez moje wybory nie stracę, bo ich nie mam). A środowisko to, jakże kształcone, nie uwierzycie, ile potrafi w siebie wlewać. Zbierałem się długo aby nie być takim kimś, kimś kto wywołuje we mnie obrzydzenie. Raz czy dwa razy nie wypiłem wieczór i następny dzień był boski: byłem wyspany, pełen energii i motywacji, a moi koledzy, cóż... często nawet w pracy nie byli... Od tygodnia przeżyłem kilka kryzysów, tzn sytuacji, w których normalny człowiek by się nawalił - lecz NIE MA TARYFY ULGOWEJ. Dzisiaj pierwszy raz siedzę sobie sam z córeczką, żona musiała wyjechać na kilka dni, popijamy sok porzeczkowy i pleciemy bzdury (no już w sumie to śpi ). To też próba, a raczej nowe doświadczenie. Za kilka dni muszę z kolei ja wyjechać z tymi obszczymurami zawodowo, którzy wierzcie mi jak się odmówi to nawet potrafią po kryjomu wlać gorzołę do kubka z herbatą żeby mieć zabawę.
Po co to piszę? Bo uważam Waszą wirtualną społeczność za normę a mój rzeczywisty świat za groteskowy i dajecie mi moc i wiarę w siebie i ludzi.
I jeszcze jedno (być może źle, że tak robię) ale nie staram się od tygodnia myśleć o sobie w kategoriach alko/nie alko, staram się kolekcjonować te dni, kiedy na świat mogę patrzeć mocniejszy o każdy nowy dzień i trzeźwym wzrokiem patrzeć w oczy dziecku, żonie i nawet moim kolegom i przełożonym, którzy nie szczędzą sił by mi udowodnić, że "mnie załatwią".
Nie dam się dziadom a tak swoją drogą to chyba łatwiej udowadniać komuś niż sobie samemu?

[leon]

Czesc eremita

[Eila]

Witaj

[ant69]

tak 3maj

[Jędrek]

[eremita]

serwus Leon i cała szacowna ferajna

[Halloween]

[piotr7]

Cześć
Generalna zasada -trzezwiejesz tylko dla siebie !!!

Piotr alkoholik

[eremita]

[quote="piotr7"]Cześć
Generalna zasada -trzezwiejesz tylko dla siebie !!!

Piotr alkoholik[/quote]

Zaiste. Trzeźwieję, bo mi zostało zwizualizowane jak może być. Udowodnienie komukolwiek czegokolwiek to nie jest mój priorytet, a kwestia trzeciorzędna, natomiast nie spodziewałem się, że trudniej niż siebie ogarnąć będzie stawić opór materii zewnętrznej. W tym momencie więcej wysiłku pochłania mi "wytłumaczenie" że nie piję. Mam świadomość, że w TYM momencie.

[pterodaktyll]

[szymon]

[Czarny]

Cześć eremita. fajnie że tu zawitałeś

[piotr7]

A w jakim celu dorosły facet ma się tłumaczyć ze swoich zamierzeń

[piotr7]

To twoja sprawa ,innych sobie odpuść

[Paweł71]

Cześć eremita.
Fajnie, że jesteś i dostrzegasz u siebie problem uzależnienia. Dajesz tym samym sobie jakąś szansę aby nie zostać kimś takim jak ci którymi się brzydzisz "obszczymurkiem". W tej chorobie to przeważnie tylko kwestia czasu. Ze mną było gorzej. Szczałem i pod murkiem i w schyłkowym okresie picia często, gęsto pod siebie. Jednak i z takiego dołka można się podźwignąć. Pomogła mi w tym 1,5 roczna terapia uzależnień i wspólnota AA na której mitingi chodzę do dzisiaj, bo wiem , że to moje miejsce. Od prawie pięciu lat nie piję, czego i tobie życzę.
P.S.
Sporo jak na swój pierwszy post powitalny piszesz o piciu swoich kolegów z pracy. Jeśli zdecydujesz się na terapię dowiesz się tam dlaczego tak jest i jak działają takie mechanizmy.