Forum Wolnych od Alkoholu

[pietruszka]

Hmmm... jeszcze tak o tej radości mnie naszło...
W czasie, gdy Pietruch pił, byłam naładowana złością do granic możliwości... I nie miałam tego świadomości. Tylko wybuchałam przy byle okazji, potrafiłam nakrzyczeć na Bogu ducha winne osoby, przy byle pretekście... Nie do końca wiedziałam, co się dzieje, ale miałam sama już dosyć siebie takiej gderającej, złorzeczącej, wiecznie nadąsanej, niezadowolonej... Ba... to był nawet główny powód mojego izolowania się od świata, wstydziłam się tego, w co zaczęłam się zamieniać. Nie chciałam by moi znajomi, przyjaciele widzieli mnie taką...

A ze miałam do tego problem z ponazywaniem tego, co działo się wewnątrz, nie miałam nawet świadomości, ile złości się we mnie nagromadziło. Dopiero, jak zajęłam się moją złością na terapii, dotarło do mnie ile tego dziadostwa nagromadziło się we mnie. I to była taka stara, zapiekła złość, której wcale nie było łatwo się pozbyć. Tak do mnie przywarła, że zdrapywałam ją jak zrogowaciały naskórek pumeksem. I nie była to tylko złość na Pietrucha, ale i na rodziców, wynikająca z mojego DDD.

Ale kiedy oczyściłam duszę z tej złości, ale także smutku, żalu i bólu - wtedy zrobiło się miejsce na inne uczucia, dopiero wtedy mogły znów wypłynąć, napłynąć i mnie przepełnić.

[Żeglarz]

[Żeglarz]

[pietruszka]

[Jacek]

[Linka]

[OSSA]

[olga]

Ja z alkoholikiem mialam zero wiec nic sie nie zmienilo jesli chodzi o majatek oczywiscie.

[spoko]