Forum Wolnych od Alkoholu

[pannamigotka]

Wiem, wiem, ale we mnie jeszcze wiele niewiary, pomimo wszystko, chciałam spróbować żyć bez tych 'zabezpieczeń' typu terapia. Może tak jak piszesz uda mi się wykorzystywać mądrze narzędzia, które mam... mam nadzieję, że tak będzie, staram się sobie ufać.

[pannamigotka]

[Zofka35]

[pannamigotka]

[Zofka35]

To ja Ci dziękuję, bo dzięki Tobie uwierzyłam , że jak się chce można zmienić siebie i swoje życie na lepsze.

[pietruszka]

Gratuluje Migota No i tak skromnie zapytam "Co dalej?" Bo jak się wdepnie już na tę ścieżkę rozwoju, to przestać się nie może (No przynajmniej ja tak mam). Wciąż mam w sobie głód uczenia się nowych rzeczy, zdrowszych zachowań, lepszego pojmowania świata i samej siebie, lepszego komunikowania się.

[staaw]

Gratulacje Migota. Bez terapeutów można żyć...

[pannamigotka]

Pietruszka, Staaw- dziękuję
Pietruszko, przyznam, że mam parę pomysłów, a może mi coś doradzisz?
Myślałam nad działaniem pro trzeźwościowym hehe tzw pomoc w organizacji nowego klubu w sąsiednim mieście, właśnie dowiedziałam się od terapeutki, że założyły go same chłopy i może być tak, że brakuję kobiecego punktu widzenia, chciałabym ułatwić kobietom dojście na grupę, utworzyć miejsca do zabawy dla dzieci, w czasie, gdy one będą na grupie wparcia, chciałabym jakoś pomóc dzieciom z rodzin alkoholowych lub kobietom- mam w głowie- masaż relaksacyjny dla żony czynnego alkoholika haha, nie ma u nas klubu z prawdziwego zdarzenia- z bilardem, lotkami, piłkarzykami- u nas jest wybór- idziesz do baru alkoholowego i grasz albo nie bawisz się wcale i siedzisz w domu. Fajnie by było zrobić taką kawiarnię z grami, miasto wspiera u nas finansowo klub, ale w tym klubie NIC się nie dzieje- tragedia. Te pieniądze chyba tylko na pensję prezesa idą Podkreślam CHYBA.

[pannamigotka]

[staaw]

Migota, moja sugestia to byś jakiś czas odpoczęła od tematu. Tak dla nabrania dystansu i odporności na wyzwalacze...

[pannamigotka]

Te moje plany to i tak nie teraz. Na razie chcę się nacieszyć normalnością. Ale wiem, że na tym się nie skończy

[Zagubiona]

Migotko gratuluję

[esaneta]

Gratuluję Migotko
Pamiętam swój koniec terapii - w głowie pojawiła sie myśl "i co teraz, co dalej?"
Czułam się jak dziecko, które zmuszone jest puścić rękę rodzica i iść dalej samodzielnie bez wsparcia. Ale okazało się, że to zupełnie naturalny proces, świat się nie zawalił, w depresje też nie popadłam - przywykniesz do tego
W razie problemów, już wiesz gdzie możesz szukać pomocy