Forum Wolnych od Alkoholu

Anna B

Moi kochani
Ten list pomógł mi jak na ten moment wylać z siebie ta gorycz jaka miałam w stosunku do alkoholizmu męża.Zdaję sobie sprawę ze wcale nie będzie pewnie mu lekko łatwo i przyjemnie ale cóż taka jest terapia.Nie rozumiem tylko jednego ludzie deklarują się ze pomogą swoim alkoholikom tak jak trzeba nie wtrącając się a gdy trzeba coś naskrobać to ściana nic a na pytanie dlaczego?pada odpowiedź nie bo nie.Jest taki tez chłopak z merem w pokoju który sam powiedział ze zona nie napisała ale córka.Mnie list pomógł jak pisałam na tyle ze ani łezki nie uroniłam tylko konkretnie naskrobałam co najbardziej zabolało czego się bałam no i przede wszystkim bez takiego tonu oskarżycielskiego bez fochów i takiej tej gry "a teraz Ci dokopię"Fajnie jest czuć się dobrze a tak się właśnie czuję Pozdrawiam wszystkich.A może ktoś alko wypowie eis czy u Was na terapii tez takie list były pomogły czy wręcz przeciwnie? pozostawiam pod rozwagę a może nowy wątek list terapeutyczne ktoś z państwa moderatorów jakoś to tam zrobi Proszę :prosi:

Anna B

Wielkie dziekuję ale fajnie :radocha:

PSG-1

Ja się wypowiem, nie pisałem żadnych listów terapeutycznych, bo to bzdura, chwilowa zajawka. Tu trzeba pocierpieć z samym sobą, wziąć na klatę co się nabroiło. Choćby bolało, choćby było ciężko. I właśnie ten ton oskarżycielski, wobec siebie samego (zwłaszcza) oraz osób współwinnych jest jak najbardziej wskazany, aby potem dorosnąć do tego, że sam jestem winien sytuacji, w której znajduję się obecnie. Spłycanie tego, zwalanie winy na chorobę, niewiedzę w niczym nie pomaga.

Może napisałem nie na temat, ale nie mam chęci analizowania cudzych wypociń bez składu i ładu. Wypadałoby gdyby część użytkowników forum nauczyła się poprawnie formułować zdania i używać języka polskiego!

pietruszka

pietruszka

PSG-1

Popraw moją wypowiedź na czerwono w miejscach, w których popełniłem błędy!

yuraa

terapię odbyłem normalną dochodzącą i któres z kolei zajęcia wymagały listu od rodziny
właśnie co czuli najbliżsi kiedy piłem.
żona napisała bardzo zdawkowo
syn wówczas 17 lat powiedział że nic nie bedzie pisał i założył słuchawki z muzyka na uszy.

a córka (19 l) odwaliła taki elaborat ze lzy mi płyneły jak czytałem na terapii

pietruszka

pannaJot

Ja napisałam takie listy do matki i ojca. Nigdy ich im nie dałam... Nie miałam odwagi, zresztą oboje piją czynnie więc :bezradny:

Chyba trochę mi pomogły, ubrałam w słowa to co bolało najbardziej... Napisałam o krzywdzie dziecka i moich uczuciach teraz. Ciągle je gdzieś mam. Ale gdybym miała napisać teraz wyglądałyby inaczej...

pietruszka

PSG, szukasz zaczepki? Jeszcze jedna wypowiedź w tym tonie i zarobisz ode mnie czerwoną kartkę. I to nie za błędy w swoim poście, co za obrażanie userów i próby wywołania zadymy. dfgth6

PSG-1

Znów jestem na celowniku moderacji płci pięknej. :okok:

Maciejka

Ja pisałam dużo takich listów do różnych osób i do samej siebie i do dziecka we mnie pomagały na kontakt ze swoimi uczuciami , z poczuciem krzywdy i pomogły zdjąć ze mnie wory poczucia krzywdy i poczucia winy. Czytałam je na głos jak nikt tego nie słyszał a potem paliłam . Pisałam je równiez do niezyjących już osob w tym do swego męża.

spoko · Towarzyski Dołączyła: 25 Mar 2013 Posty: 339

Witajcie...czesto mialam tendencje do przezucanie swoich mysli na papier... od ubieglego roku zaczelam robic to dosyc czesto...najwiecej udawalo mi sie napisac jak czulam sie bezradna...wowczas wywalalam to z siebie na papier wylewajac przy tym mase lez...byl czas,ze nosilam taki zeszyt na terapie...czesto zapomialam,ze go mam z soba...kiedys wyciagnelam go i troche z niego uzywajac go raczej jako sciagi,ale korzystanie z tego zeszytu irytowalo mnie... wowczas moj terapeuta poprosil,zebyl wyznaczyla sobie cel w zyciu...mialam straszny problem z tym...ale po olbrzymim glowkowaniu wymyslilam,ze chce samodzielnie podejmowac decyzje dotyczace mojej osoby...TAK to jest to czego pragne i udaje mi sie to realizowac...taki list pomogl mi zamknac jakis rozdzial w zyciu ...od tamtej pory nie nosze tamtego zeszytu na terapie,nie chowam go przed alko.,co uprzednio robilam...teraz tez mam notesy,w ktorych zapisuje mysli inspirujace mnie...wracam do tych notatek codziennie...czytanie ich daja mi potezna sile ...jest mi to bardzo potrzebne na obczyznie...pozdrawiam Wiesia :buzki:

Anna B

List do mojego męża alkoholika zawierał informację przede wszystkim o tym kiedy to ja zauważyłam mniej więcej pierwszy raz ze za duzo pije.Opisałam niektóre zdarzenia które bardzo mocno nadszarpneły moje poczucie godności a także to jak sie zachowywał jak pił i dlaczego chcę zeby przestał pić to tyle.Sporo tego było .Dziś mi powiedział ze czytał list na zajęciach i zdrowo nim walneło.Cóż takie jest zycie ja tak widzę problem a skoro mnie poprosił o takie informacje to widocznie w taki a nie inny sposób musi wszystko zobaczyc przetrawić i wrócić do ludzi.Myślę ze sama terapia tak brana na sucho bez emocjii nic nie da.Tak sądzę że bez zajrzenia w siebie zarówno on jak i ja nic nie zrobimy ze sobą.

smokooka