Forum Wolnych od Alkoholu

[Mała]

A wracając do fajnego tematu: ja pisałam 2 listy terapeutyczne.
1 - do mojego "Kaktusa" podczas jego terapii. Dostał wtedy 2 listy - także od swojej Mamy. Uprzedził mnie, czego się spodziewa, że pewnie mu dowalę za tego sylwestra, ale mnie się nie boi, swojej Mamy bardziej... I tu przezył niespodziankę. Żale i pretensje odłożyłam na bok, na później, kiedy będzie miał "trzeźwą" głowę. Napisałam za to, że dziękuję mu za to jak się zmienia w stosunku do dzieci. "A ja sobie stoję z boku i patrzę. I czekam".
Ale go wtedy trzepnęło! I to nie list Mamy tylko mój! Podobno płakał jak bóbr
2 list - na moich warsztatach, ostatniego dnia. Podziękowanie dla dzieci. Tym razem mną trzepnęło. Rozsypałam się. A razem ze mną cała grupa. Nie wiedziałam, że te zwykłe rzeczy które robię dla moich Maluchów - są tak ważne. I poczułam się Super-Mamą I że jestem z siebie dumna

[Ambiwalencja]

A to coś nowego dla mnie, rzeczywiście może być ciekawym doświadczeniem pisanie i otrzymywanie takiego listu.
mała fajna osóbka z tych Twoich postów się maluje, bardzo miło Cię 'poznać'

[wampirkowa]

ja zaczynając chodzić na terapię, musiałam napisać list do alkoholu, musiłąm go rpzeczytać przed grupą, ja nie ryczałam czytałam go jak wściekła burza, ryczeli inni bo podeszłam do niego z pozycji dziecka. Gdy zapytałam dlaczego nie alkoholika, czy drugiego rodzica, bo inni mieli takie zadania, powiedziała mi prosto z mostu żebym poraniła ludzi którzy byli na terapi. Teraz z perspektywy czasu uważam, że było by tak samo.

Ojciec będąc na 3 leczeniach nie życzył sobie ze mną kontaktu ja też go nie szukałam, ale jak zadzwoniłam do lekarza, to powiedział mi że mi nie udzieli informacji bo sobie tego nie życzy.
Jakoś pisze listy do swego ojca teraz po jego śmierci, by wyzbyć się złości do niego
ale to chyba potrawa jeszcze jakiś czas bo nie przechodzi jak myślałam.

[szika]

[wampirkowa]

To nie była grupa terapeutyczna dda, tylko dla wspól, bo jak zaczynałam zaczełam prosic o pomoc wzywać policję do domu to w skoczowie nie było nic takiego jak dda, i choć ja jako dda, to mnie zapisali na współ, nie umiałam się tam znaleźć dopiero pod kioniec rocznej pracy jakoś dogadałam się z grupą,
Strasznie się buntowałam, bo jak słuchałam jak współ, wykorzystywały (oczywiście nieświadomie)woje dzieci w rozgrywkach ze wssymi drugimi połówkami, to ja na terapi mówiłam jak się czułam jak ja się czułam jak to robiła moją 2 czy 3 mama.
Grupa zawsze twierdziła, że ja się nie nadaję na tę grupę, Były wyjazdówki, i na tych wyjazdówkach terapeutka używała dramy jako jednej z formy terapii i mieliśmy za zadanie robić scenki rodzinne, a mnie grupa chciała zawsze obadzać w role dziecka alko, a ja się nigdy na to nie zgodziłam.
Zidentyfikowałam się z grupą dopiero wtedy jak poczułam się, że nie tylko jestem dzieckiem alko tylko też współuzależnioną,
tylko, że wtedy skończyła się terapia.
W Skoczowie były alanonki ale jak byłam kilka razy, nie byłam tam jako jedna z nich tylko jako córka i jakoś super wchodziły w role moich mam. a to mnie wnerwiało strasznie, bo miały przecież swoje dzieci. A jak jednej zwróciłam uwagę to kazał mi milczeć bo ja nie mam dzieci i nie wiem jak to jest. Zabolało i już więcej tam nie poszłam.

Kiedyś byłam na mitingu alanon i on mi się podobał tylko że to było 500 km ode mnie jak odwiedzałam kogoś.
Teraz na mitingu dda jestem jak tylko mam możliwość, teraz jakoś trudniej bo trudniej mi wychodzić z domu,
Usciski
sorki, że zaśmiecam temat.

[szika]

Teraz rozumiem. Ale i tak uwazam, że skrzywdziła Cię, była nieprofesjonalna. Nawet jeśli uznała taki temat listu za lepszy dla Ciebie to uzasadnienie padło bardzo niefortunnie...

Ps. W Skoczowie jest fajna pływalnia byłam pare razy

[wampirkowa]

W Skoczowie koło cieszyna??
teraz mieszkam już gdzie indziej i teraz jak sobie pomyślę, to ja się sama przeprowadziłam, uwolniłam się od piekielnego domu, mam nadzieję, że go już zburzyli i są tam tylko zgliszcza.
.
korci by tam zajechać i zobaczyć, a z drugiej strony to powrót w przeszłość więc nie jadę, ale korci.
Nie wiem by chyba sobie znowu sama sobie dowalić i poczuć się skrzywdzoną,
ech co za głupia łepetyna.

[Mała]

Ambiwalencja pisząc list do dzieci - nie cofnęłam się do czasów, kiedy to się działo. Czytając - przezyłam to jeszcze raz. Do tej pory - zamknięta w sobie - nagle, przed obcymi ludźmi, pokazałam nieświadomie swoje emocje z tamtych chwil, kiedy to się działo...Otworzyłam się.Ulżyło.Poleciały łzy, które kilka latek wcześniej w sobie zatrzymałm.Dziś - jest mi lżej