Forum Wolnych od Alkoholu

[monk]

[monk]

[zołza]

Monk...pierwsze koty za płoty Może to i dobrze ,że ludzie wiedzą. Tobie będzie łatwiej ...Kolejny raz nie będziesz musiał się nikomu tłumaczyć dlaczego nie pijesz. Podejrzewam nawet ,że zyskasz sobie tym wyznaniem uznanie a nawet grono sympatyków. Bądź z siebie dumny . Nie pijesz i to Twoja świadoma decyzja i odpowiedzialność .
Głowa do góry.

[jolkajolka]

Ja mam 9 lat trzeźwości, z na palcach mogę policzyć ludzi,którym powiedziałam,że jestem alkoholiczką. Chodzi mi, oczywiście,o ludzi "normalnych', poza naszą wspólnotą. Nie widzę powodu, do klepania tego na prawo i lewo. Mówię,że nie piję i już. Upierdliwcom równie upierdliwie powtarzam to samo zdanie. Mam gdzieś to,co sobie o mnie pomyślą. Wychodzę z założenia,że mądry przyjmie do wiadomości,a głupi i tak nie zrozumie problemu...

[monk]

Ja tez tak robię. Z przyjemnością odmawiam wszystkim picia.

[kigram]

Widzę że masz podobnie do mnie w mojej branży zawodowej alkohol to standard. Alkohol pije sie przy omawianiu ważnych lub mniej ważnych spraw buduje relacje z przełozonymi itd. Ostatnio sam odczułem na własnej skórze że lepiej uświadomić co niektórych w pracy. Alkohol był tak wszechobecny że przeplatał się z pracą wkradał się w godzinach pracy itd oczywiście nie były jakieś libacje po prostu jakiś drinczek mały likier do kawy naleweczka i takie tam. Złapałem się na tym nieświadomie już gdy podjąłem terapie i postanowiłem nie pić. Nie piłem prawie miesiąc i wypiłem alkohol w najmniej dla siebie oczekiwanym momencie. Na szczęście udało mi sie na tym zaprzestać nie wywołało to lawiny picia. Zareagowałem "trzeźwo" poszedłem od razu do terapeuty i przyznałem sie grupie mogłem ściemnić zadzwonić że coś mi wypadlo ale wtedy byłbym stracony tak myśle. Wziąłem to na klate ale było ciężko. Uwierz nie było łatwo przyznać się grupie, terapeucie wtedy to dopiero był wstyd. Dlatego uświadomiłem tylko tych z którymi bezpośrednio współpracuje. Mam to szczęście że to ludzie dyskretni i wieść sie nie rozniosła ale uwierz mi dzięki temu jest dużo łatwiej tym bardziej że jestem tak jak ty na poczatku drogi. Ktoś na tym forum napisał mi fajne słowa coś w stylu "świadomość otoczenia moim bezpieczeństwem trzeźwości" czy coś podobnego. Trzymaj się też nie czułem sie super ale widze że to nic nie zmieniło w relacjach z przełozonymi. Może nawet zyskałem coś w ich oczach. Asertywność silna wola skupianie wysiłku na danym celu żeby go osiagnać myśle że w tym ujawniają się atrakcyjne cechy dla pracodawcy. Mam szczęście są wyrozumiali chociaż wiem z opowieści paru poznanych alkoholików że pracodawcy "alkoholików" traktują jak odszczepieńców trędowatych pozbywają się ich albo nie przyjmują do pracy pomimo tego że nie piją. To jest przykre bo moim zdaniem własnie zdobywają nowe wartościowe cechy do swoich umiejetnosci w CV.

[kigram]

Musze wprowadzić pewne sprostownie. Monk. Ty nie pijesz 6 miesięcy także jestes dużo dużo dalej ode mnie. Także nie jesteśmy obaj na poczatku drogi. Ja jestem na ppoczatku drogi. Powodzenia

[Jacek]

[Jacek]

[kigram]

tzn wiesz piecie jego było świadome ale czasami pojawiał się tak wiesz bez okazji najmniejszej i nawet bez zapowiedzi zapytania czy nawet chęci.po prostu tak o! Mówie o tym że był tak przemycany w nawet w prozaicznej kawie i herbacie. Z drugiej strony nigdy zazwyczaj nie mialem nic przeciwko.

[Jacek]

[kigram]

no na szczęście już odszedłem od tego że obwiniałem całe otoczenie że mi "podsuwają" alkohol. Nikt nigdy nie zmuszał mnie do wypicia to była tylko i wyłącznie moja decyzja i co najgorsze ZAWSZE! Prawie nigdy nie odmawiałem ani nie zgłaszałem sprzeciwu. Przykre ale prawdziwe.

[Ann]

[Jacek]

[monk]

Cześć albo raczej dobry wieczór. Chociaż nie wiem czy taki dobry.
Chce sie komuś wyżalić . Znowu pojechałem na imprezę. Nie piłem.
W czasie imprezy kolega zapytał sie mnie czy jestem alkoholikiem. Na początku nie chciałem mu nic mowić bo był pijany. Potem mu potwierdziłem. Wtedy on mi powiedział ze dawał mi sygnały jak razem w jednym pokoju pracowaliśmy. I przez to jest mi zle.

Nie uważam żebym pił więcej niż on - pewnie błąd bo sie do niego porównuje, pewnie brak akceptacji sie kłania.
Szkoda ze mi tego nie powiedział ponad dwa lata temu - ale bym mu kazał sie wypchac tak jak kanałem innym którzy mi to mówili . Dopiero rozmowa z terapeuta otworzyła mi oczy

Zazdroszczę mu ze on moze a ja nie
Nie nawidze sie za takie myśli. Nie powinno mnie tutaj byc