Forum Wolnych od Alkoholu

[szika]

[Jo-asia]

Basiu
niecały rak temu, miałam podobne myśli do Twoich
czułam się zagrożona, mój mąż nie pił w domu..bywało, że wracał pijany, stawało się to co tygodniowym rytuałem.. i nie tylko tym, czułam się zagrożona..to jednak nie temat na Forum otwartym, jeśli chcesz mogę Ci to opisać na pw.
Pewnego dnia podjęłam decyzję, że chcę odejść..rozstać się. Okoliczności zewnętrzne mi na to nie pozwalały fizycznie, więc "wprowadziłam" separację ustną.
Od tamtego czasu, wiele się zmieniło. Przestał pić. Poszedł na terapię DDA. Zmienił spojrzenie na siebie, świat. Zbliżył się do dzieci. Nauczył się dawać.
A ja? mogę pracować spokojnie nad sobą i cieszyć się nimi

[endriu]

barbaraproblema, ja się rozstałem ze wszystkimi którzy chcieli pić przy mnie

[yuraa]

[barbaraproblema]

Dziękuję za przeniesienie tematu, chciałam już o to poprosić.
Między swoimi , bezpieczniej...
Temat ten traktuję niezwykle poważnie, ponieważ od lat spędza mi sen z powiek. Z jednej strony „walczę” o swoje życie z drugiej robię coś jakby przeciwko temu – coś odwrotnego, bo akceptuję rzeczy, które niszczą wszystko, co tak ciężko wypracowuję. A ciężko mi to idzie, być może z powodu o którym tu piszę.
Nie bez przyczyny zatytułowałam go : czego chcę od życia?
Ciągle próbuję szukać kompromisów, próbuję ustalać zasady, tłumaczyć się …, proszę o wyrozumiałość i zrozumienie . Mam ogromną świadomość , że ciągle stoję nad przepaścią ; widzę, że wy mnie rozumiecie… Na jednym z pierwszych mitingów usłyszałam kiedyś od jednego z uczestników: jeśli coś zagraża twojej trzeźwości – zmień to, porzuć, uciekaj – bo nie dasz rady.
Potraktowałam słowa tego człowieka jako: desperację, szaleństwo, nienaturalność. Minęło kilka lat, a widzę , że stoję w pewnym martwym punkcie , pomimo ogromnej pracy , którą wykonuję. Pomimo własnych zmian. Myślałam, że te słowa są szalone, ale widzę, że tylko potraktowanie choroby w sposób poważny i chyba trochę … desperacki (zdecydowany) może dać mi szanse na prawdziwe trzeźwe życie. Trochę mnie to boli, ale ja przestaję się już tłumaczyć………………………………………………., niech się dzieje wola…… nie moja.

[matiwaldi]

[milutka]

Cytat:

a morał jest taki : ani ja,ani On już sie nie przejmujemy tym co ludzie mówią ....... _________________

tak ...i popadasz w pewien sposób w egoizm którego sam w sobie nie dostrzegasz ...masz w du*** dzieci ,rodzinę i bliskich ...liczysz się Ty ...szczerze może i dobry sposób na swoją trzeźwość ale jako pijany byłes tylko dla siebie i jako trzeźwy liczysz się sam sobie ...nadal masz rozchwiane emocje nad którymi nie panujesz.....

[zołza]

[pannaJot]

[Estera]

Milutka, w moim odczuciu zarówno zdrowienie alkoholików jak i nas - współuzależnionych powinno zaczynać się od skupienia na sobie: na swojej motywacji, swoich potrzebach, swoich uczuciach itd. Uważam, że to jest bardzo potrzebne, wręcz niezbędne do tego, żeby zdrowieć. Taki egoizm rozumiem i popieram. Wiem, że gdybym nie zaczęła być skupiona na sobie niewiele by się zmieniło w moim życiu.

Ja nie rozumiem zupełnie partnera autorki wątku - to w moim poczuciu jest egocentryzm i ten "zły" egoizm, a może po prostu uzależnienie?

[siwy56]

[Tajga]

[milutka]

Cytat:

milutka napisał/a: liczysz się Ty a Tobie rozumiem to bardzo przeszkadza......... _________________

jesli chodzi o Ciebie -nie zupełnie nie kolego ...i nie chce chyba kontynuować z Tobą tej dyskusji bo bym musiała za dużo powiedzieć a nie chce tego ...cieszę się ,że jestem sobą i dobrze mi z tym ale razi mnie w oczy takie piepszenie głupot ...a skoro idziemy tym tokiem myślenia ...to właśnie wypowiedziałam własne zdanie a co z tym zrobisz Twoja" brożka" nie moja ... a mam prawo do tego bo również liczę się tylko" Ja "...

Estera napisał/a:

Milutka, w moim odczuciu zarówno zdrowienie alkoholików jak i nas - współuzależnionych powinno zaczynać się od skupienia na sobie: na swojej motywacji, swoich potrzebach, swoich uczuciach itd. Uważam, że to jest bardzo potrzebne, wręcz niezbędne do tego, żeby zdrowieć. Taki egoizm rozumiem i popieram. Wiem, że gdybym nie zaczęła być skupiona na sobie niewiele by się zmieniło w moim życiu.

Esterko ten temat już raz był gdzieś poruszony dawno temu i chyba dobrze się ta dyskusja nie skonczyła bo tak jak trzeźwiejący alkoholicy mają swoje zdanie na ten temat tak i my współuzależnione mogłybyśmy sporo na ten temat powiedzieć ...i tutaj bym się skupiła raczej na alkoholikach trzeźwiejących lub dziś nie pijących jak kto woli którzy mają klapkę na oczach i dążą do swoich celów ,swojej trzeźwości nie zwracając na uczucia innych ....zrzucają całą odpowiedzialność na własne małżonki które nie dośc ,że również są chore ,mają problemy nie raz nie dwa poważne ze zdrowiem ,nerwice ,depresje i tp ...to muszą zając się dziećmi ...My współuzależnione też musimy się leczyć ale nie możemy wszystkiego zostawić ,zostawić dzieci ...,zrezygnować z pracy by móc korzystać z terapii ,niejednokrotnie musimy wybierać wyjście gdzieś by się odstresować czy kupić dzieciom chleb ,,,w większości przypadków tacy alkoholicy trzeźwiejący mimo wszystko nie płaca alimentów i uważają ,że skoro fundusz na dzieci płaci to wystarczy ...cały czas uważam ,że całe to trzeźwienie to nie powinna być lekcja egoizmu tylko pokory ...no ale to tylko moje skromne zdanie ...i dodam ,że jest tutaj na forum kilka osób co naprawdę się miło czyta jak dbają o swoją trzeźwość nie tracąc szacunku do innych i do swoich rodzin ...ale niektórzy pozjadali już całkiem rozumy i egoizm aż razi ..i to taka zasada ...byle do trzeźwości i byle do celu,byle mi było dobrze ...a co inni myślą i czują to nie ważne ...
A teraz dam Ci jeszcze przykład taki z mojego życia rażący ...gdy mój mąż wrócił z terapii na odziele zamkniętym jakiś czas nie pił ...próbował trzeźwieć i ok ...ja stałam z boku i przyglądałam się temu ...po kilku dniach kiedy był zdany na moją pomoc finansową ,jedzenie itp...poszedł do pracy ,zaczął zarabiać ale zaczął dochody przeznaczać na długi ,zaczął kupować sobie ubrania i takie tam ...któregoś dnia nie wytrzymałam i zapytałam go czy ta jego trzźwość ma tak wyglądać ,że dba o swoje potrzeby kosztem moim ,,,bo to ja z pensji kupowałam jeśc ,gaz czy tankowanie samochodu i ogólnie opłaty ....powiedział mi ,że na terapii nauczył się dbać o swoje potrzeby ,i zawsze mi oddawał pensję a teraz będzie dbał o siebie bo ma długi i nigdy nie miał sobie za co ciucha kupić bo ja mu pieniądze zabierałam ....to ja mu powiedziałam ,że skoro tak to niech idzie na swoje bo ja go nie mam zamiaru utrzymywać ...kilka dni wytrzymał i zaczął pić oczywiście obwiniając mnie za wszystko ....Liczę się ja i moja trzeźwość -kosztem innych ale połowa tego nie dostrzega niestety ........

[milutka]

[Tajga]

Oczywiście nie uogólniamy.