Forum Wolnych od Alkoholu

[anuszka]

[Scarlet O'Hara]

dzięki.
byłam wyspowiadałam się i wyryczałam cały żal bo dawno temu obraziłam się na Boga.

dziś kolejny cios,kolejne straszliwe kłamstwa a ja pojechałam ochłonąć.
wrociłam gotuję zupki na weekend w barze .
nie upiłam sie i nie mam zamiaru brac juz żadnych tabletek.

słonko ja musiałam sie dzwignąć sezon krótki a długów więcej jak włosów na głowie hihihi

po za tym za krótko mieszkam w moim domku żeby mi komornik go zabrał.

wcale nie czuje sie rewelacyjnie chetnie posufitowałabym ale niestety nie mogę.

[anuszka]

[wampirkowa]

wch Bóg

[Scarlet O'Hara]

Jestem w domu co prawda tylko na jedną noc ale tu czuję się najbezpieczniej.
Cisza spokój i tylko ja.
Nie wyszłam nawet na ogródek na punkcie którego oszalałam i jeszcze niedawno potrafiłam przyjechać z pracy i coś porobić na rabatkach bo to dawało mi radość.

Nastrój do bani , nic mi sie nie chce ,czuję bezsens wszystkiego.
Jak nic wróciłam i to z wielkim hukiem do początku swojej drogi.

Pisać ,mysleć,rozmawiać nic mi się nie chce.
Spotkałam koleżankę,której nie widziałam kilka m-c zadawała jakieś pytania powiedziałam tylko,że nie chce mi się rozmawiać.

nie umiem tego przezwyciężyć.Chciałabym wstać rano i cieszyć się słońcem a ja go tak niecierpię.

Wpadłam w nastrój beznadziejności , jestem beznadziejna bo wiem tyle i co.....?
Jestem jakimś nierefolmowalnym egzemplarzem.
Okropną matką bo zamiast pojechać do przeziębionego dziecka które jest u babci ja wolałam jechać sama do domu.Wstyd .
Jednak kiedy pomyślę ,ze on chciałby coś ode mnie ........ uciekłam a raczej ominęłam dom teściowej.

Niby wszystko się kręci ale jakby gdzieś obok mnie jakbym w tym nie uczestniczyła.
Wszystko mi jedno, jest mi obojętne.

Zresztą pewnie to minie juz kiedyś tak miałam tak jak czytam Was i taki czas jest po coś.
Nie mozna przecież wiecznie latać nakręconym.
Raz jest energia a czasem trzeba ją gdzieś podładować bo się wyczerpuje.

Nic mam nadzieję ,że kolejny mój post będzie brzmiał bardziej weselej a nie tak smętnie jak ten.

Wróciłam do moich postów od 21 lipca pamiętałam tylko jeden reszty nie pamiętam kiedy to pisałam i co pisałam ale Was jeszcze raz przeczytałam i bardzo dziękuję.
pozdrawiam

[Klara]

[Scarlet O'Hara]

[quote="Klara"]

[pietruszka]

[Duszek]

[smokooka]

Skarletko, wszystko jest dane po coś. Potrzebujesz teraz ciszy, spokoju, odpoczynku i zajęcia się sobą. Mam nadzieję, że pod opieką psychiatryczną (o ile pamiętam to byłaś już?) odzyskasz niebawem uśmiech i poczucie sensu i pójdziesz spokojnie do przodu, A teraz rób to co najważniejsze, dużo odpoczywaj i kochaj siebie. Twoja dusza potrzebuje teraz Cię bardziej niż zakatarzony maluch. Więc nie rób sobie wyrzutów, spokojnie czekaj a lepsze nastroje nadejdą.

[Słoneczko]

Scarletko, dziewczyny już powiedziały, to co bym i ja napisała.

Przytulam cie

[Matinka]

Scarlet, wiem jak to jest, kiedy nic się nie chce, ani wyjść, ani zrobić, ani rozmawiać. Niechęć, zmęczenie, senność...Można sobie trochę pomóc, można przełamać ten impas.
U mnie taki stan ma apogeum a potem powoli ustępuje. Nie ma rady, jak narzucić sobie proste czynności, zadbać o swoje ciało i wygląd, ugotować obiad (nawet jeśli tylko dla siebie), wyjść coś załatwić (jeśli pracujesz, to dobrze), pospacerować (to mi bardzo pomaga, ważna jest systematyczność czyli codzienny rozruch). Jeśli masz ogródek i lubisz dłubać przy roślinkach to spędzaj tam jak najwięcej czasu. A nawet sobie siedź i patrz na świat. Słuchaj muzyki, czytaj, szukaj tego, co lubisz. Jednak największy efekt daje nawet umiarkowany wysiłek fizyczny.
Dzieci absorbują dużo energii, może głupio to zabrzmi, ale mają też niezwykłe działanie terapeutyczne. Jeśli zaangażujesz się i dasz się wciągnąć w świat dziecka to zmieni Ci się spojrzenie. Zyskasz radość ze zwykłych rzeczy i dystans do problemów. W ogóle staraj się trzymać ludzi.
Rady radami, jednak, powinnaś być pod opieką lekarza.
I nie obwiniaj się o swoje samopoczucie.
Trzymaj się Scarletko!

[Scarlet O'Hara]

Jestem pod opieką lekarza.
Muszę tylko jak najszybciej wrócić na terapię i zacząć od nowa .
Skończyłam trzeci etap ale chcę jeszcze raz przerobić drugi i trzeci.

Wydaje mi się ,że bardzo powierzchownie przeszłam , czułam sę mocna silna,mądra,
twarda.
Wydawało mi się ,że jestem już nie do złamania.......
Te słowa od dziewczyn z grupy......"co ty tu robisz"???

To mnie chyba zgubiło teraz tak myślę.
A może udawałam.......

nie wiem tyle lat przyodziewałam różne maski,że chyba sama się pogubiłam w rzeczywistości.
Na razie nie umiem sobie wybaczyć .Wybaczać mogę wszystkim,rozumieć,wspierać ale ja......? ja powinnam być twarda !!!!
To mam cały czas gdzieś tam styłu głowy.
Wszyscy mogą popełniać błędy ale nie ja !!!!

Zgubne bardzo i niesprawiedliwe wobec mnie samej wiem o tym ale takie myślenie jest silniejsze ode mnie .

[pietruszka]

[pterodaktyll]

Eeech Skarleta..........