Forum Wolnych od Alkoholu

[She]

Marianno, mam tak samo jak Ty...
Nie ma takiej osoby która mogłaby zastąpić mi Tatę, ale wiem to dopiero teraz i od nowa godzę się z Jego odejściem.
Ciężko jest tak do końca pogodzić się ze świadomością że jakaś emocjonalno-uczuciowa część mnie zawsze będzie pusta.
Przechodziłam przez czas buntu(inni mają a ja nie!!!), złości (dlaczego mnie to spotkało), upokorzenia (inne dzieci w dzienniku w rubryce "ojciec" miały wpisane konkretne imiona i nazwiska, u mnie były dwa słowa "nie żyje").

[aja]

Też to znam, własnie na tapecie na terapii jest temat, że tej pustki nic już nie wypełni, tylko, że ja tak z matką mam, mimo, że ona jest i nawet nasze kontakty się poprawiły odkąd nie są częste.
Ja chyba obsesyjnie chce tę pustkę wypełnić i nic nic nic.
nie wiem jak ale chyba po prostu trzeba tą dziure w sobie zaakceptować i sie z nią dogadać

[Marianna]

Ale mam fajnego terapeute na grupowej. Jak nie pier***nie pięścią w stół to sie baby nie uspokoją. 2 pytania i kobiety rwą włosy w głów. Prawdziwa masakra. Tego mi było trzeba

[Marianna]

A faktycznie, zapomniałam.
Trochę się zmieniło od tamtego postu.
Jednak odeszłam, w cierpieniach ale...

[Marianna]

Co ja mogę powiedzieć Klaro czego by inni nie wiedzieli.
Akurat po latach życia z alkoholikiem, po wielu powrotach, odejściach, obietnicach
łzach.. obserwując kobiety na al anon i grupie, to ja osobiście jestem przekonania że
wyjście jest jedno.
1. odejść oderwać się od alko na wszystkie możliwe sposoby
2. terapia

Umiejetność bycia samemu ze sobą jest bardzo przydatna.
Jakaś pasja, własne życie.

Nie da się żyć normalnie obok. To stan wiecznego oczekiwania, niepewnosci
chocby nie wiem co, czy warto? To już kwestia decyzji.
Gdybym poszła na terapie wcześniej i rozumiała to co rozumiem teraz
tym bardziej bym z nim nie została, będąc juz świadoma jaką rezygnacja z siebie
i niepewnością jest pozostanie z alkoholikiem, nawet niepijącym.
Wiem że to jest trudny wybór odejść, zostawić to co się kocha.
Wiem...

[aja]

[Marianna]

Dla mnie to jest wybór odejść od alkoholika albo zostać i po części wyżec się siebie samej.
Wybór pomiędzy mną samą a miłością.
Pytanie kogo się kocha bardziej, jego czy siebie.

[Klara]

[Marianna]

Klaro Ty tak wszystko ładnie umiesz napisać, delikatnie, taktownie... ja nie zawsze tak umiem, dlatego własnie wolę nie udzielać się w wątkach innych

A dla mnie własnie przez to spustoszenie równianie jest proste i jasne.
Albo kochasz siebie albo poświęcasz się dla miłości - a to już wtedy nie jest miłość.
= uzależnienie od partnera.
Ja sie odseparowałam od alko fizycznie i jeszcze dobijam te mentalne pozostałości.
Widziałam go ostatnio wieczorem jak wracałam z terapii, zataczał się trochę... w pierwszej chwili chciałam coś powiedzieć bo szedł po drugiej str. ulicy... ale zatkało mnie jak pomyślałam "a Ty Marianna? a co będzie z Tobą jak się odezwiesz?
Po co Ci to?"
Tak i poszłam dalej.

[Klara]

[Marianna]

Mam tu sporo poobrażanych osób, ale muszę z tym jakoś żyć

seri!o!???
Znaczy nie widziałam Cię jeszcze w akcji.
Zasadniczo nie lubię słodzenia, ale ja mam czasem zbyt cięty jęzor po prostu.
Dlatego często wybieram

[aja]

[Marianna]

aja, ale fajnie napisane... dokładnie o to mi chodziło