Forum Wolnych od Alkoholu

[She]

Kociaro - gdy poszłam pierwszy raz na spotkanie Al Anon zalewałam łzami podłogę.
Na drugim także...
Chciałam iść, bardzo ale w głębi duszy jeszcze się wahałam, odsuwałam od siebie ten moment.
Mówiłam "jeszcze nie teraz", "taki wstyd", "co ja tam będę robić z zapuchniętymi od płaczu powiekami"...
Dostałam kopa i poszłam. Z wieloma obawami, myślami, niepewnością...

Dwa miesiące temu po raz pierwszy z uśmiechem SAMODZIELNIE poprowadziłam miting.
W połączeniu z terapią zaczęłam stawać na nogi.

Żyję jeszcze nie tak pełną gębą jakbym chciała, ale idę do przodu.
Nie oglądając się na to co było i nie snując czarnych scenariuszy na przyszłość.
Żyję dniem dzisiejszym i jest mi coraz lepiej, łatwiej, przyjemniej

Idź, spróbuj, zobacz, posłuchaj... zaprowadź tylko ciało, głowa sama przyjdzie
Weź też pod uwagę różne grupy Al Anon - nie każda będzie spełniać Twoje oczekiwania.
Ale jednego jestem pewna - gdy już zrobisz ten krok, to będzie bardzo wiele.
Zrobisz ogromny krok do nowego życia.
Swojego życia

[aja]

[kociara]

Znajomy, bardzo miły spokojny facet, bez nałogów, zaprosił mnie niezobowiązująco na kawę i spacer. Mówi że nie powinnam się zadręczać i żyć przeszłością...
A ja nie mogę... nie czuję się wolna mimo że mam już ten rozwód.
No po prostu nie mogę, jakaś blokada.
Od razu słyszę w głowie słowa byłego m.
"no tak... odeszłaś bez słowa a teraz sobie na kawki chodzisz... powodzenia"
Moja terapeutka mówi że to dlatego że nie daje sobie prawa do bycia szczęśliwą,
że nie wypada po rozwodzie być szczęsliwym wg. mnie.
Co myślicie dziewczyny?
Jak sobie dać do prawo do szczęścia?
Pomijam że mam ogólnie lęk przed wszelkimi relacjami ze stroną męską.
Boję się presji, zdominowania... czyli tego co było.

[kociara]

Nie chodzi tu o nowy związek bo o tym nie ma mowy. Chodzi o wyjście do ludzi...cieszenie się życiem.
Nie wiem dlaczego ale mam blokadę. Na myśl o takim wyjściu od razu czuję się winna.
Jakbym nie miała już swojego życia dla samej siebie..
Tak to czuję.

[Maciejka]

[Maciejka]

[Klara]

[kociara]

Tak, dokładnie perełko, tylko nie wiem jak to zmienić...

Poza tym w kontaktach z alkoholikiem przez lata towarzyszył mi lęk,
niepewność, w końcu ataki lękowe, ataki paniki i kompletna depresja.
I z tym tylko koljarzy mi się teraz relacja damsko - męska.
Tak się sparzyłam że nawet wyjście na głupia kawę napawa mnie lękiem.
Poczucie winy że jestem szczęśliwa, że się cieszę to druga strona medalu.
Więc wolę zostać sama w domu.
Oj nie wiem jak ja z tego wyjdę teraz.........

Znajomy jest bardzo fajny. Zawsze przynosił mi na spotkanie pudełko czekoladek, różę
zawsze starał się mnie rozbawić... a ja czuję że jesli znowu na to pozwolę
to zrobię coś niestosownego... bo przecież odeszłam bez słowa od męża.
Odeszłam bo byłam nieszczęśliwa... gdzieś tam rozumiem że miałam prawo odejść
ale jak teraz wrócić do dawnej kociary, towarzyskiej wesołej.
Jak iść na to cholerną kawę i nie przypłacić tego "kacem moralnym"...?

Za wiadomość o stawianiu granic - dziękuję, bardzo cenna.
Uczę się tego na razie.

[kociara]

Klaro uczęszczam na indywidualną bo moja terapeutka i ja uważamy że nie jestem gotowa na grupową.
Byłam na al anon ale dołują mnie te historie kobiet. Widzę w nich siebie ale czuję że się tam duszę, że muszę na nowo przeżywać to z czego uciekłam, bo wiele z tych osób są bardzo nieszczęśliwe, płaczą ale nie potrafia odejść.
One płaczą a ja...wspólodczuwam.
Wychodze stamdąd wyczerpana dlatego chodzę rzadko.

[kociara]

Mam też pare znajomych - DDA i żon alkoholików.
Dźwigamy te same problemy. Tyle że każda z nas inaczej sobie z tym razi.

[Klara]

[kociara]

Spróbuje Klaro, na razie byłam na 3 al anon... i było mi po nich ciężko. Potem nie wiedziałam co ze sobą robić w domu wieczorem, musialam brać leki na uspokojenie.
Ale mozne znajdę swoją grupę.

[kociara]

Jedni mówią idź do ludzi, przełam się, inni - nie zmuszaj sie, daj sobie czas...
a ja... ja poprostu nie mam siły. Nie mam tego motoru w sobie do spotkań
z ludźmi.
Mentalnie wziąż jestem żoną która odeszła choć... już mnie to tak nie boli.
Ma to sens, ale wciąż jestem w starej roli.

W ogóle mówienie o tym co mnie boli jeszcze gorzej na mnie teraz działa,
ja mogę mówić o rzeczach bolesnych dla mnie jak z nich ochłonę.
Jak czuję się bezpiecznie... tak mam tylko wrażenie że bez końca rozdrapuję
stare rany, a siedząc na al anon cofam się w czasie.
Moze jestem jakims innym przypadkiem

[Maciejka]

[Maciejka]