Forum Wolnych od Alkoholu

maja70

Witam Was, czytam tu wiele wątków ale nie znalazłam dla siebie tak na prawdę żadnej recepty. żadnego logicznego wytłumaczenia mojego przypadku. a jest jest mi bardzo ciężko. mam nawet już myśli samobójcze. gdyby nie dzieci to...... a to z powodu tego, że doznałam odrzucenia i odtrącenia od męża, który jako niepijący od roku alkoholik tak naprawdę zniszczył naszą rodzinę, zniszczył mnie i dzieci . a ja go tak kochałam... I zrobił to nie jak pił ale jak przestał. a najbardziej boli mnie to, że już od wielu miesiecy się do mnie i do swoich dzieci kompletnie nie odzywa, mieszkamy w jednym domu a on nie mówi nam nawet głupiego cześć, nie chce z nami usiąść do stołu , nie chce nic pomóc, nie interesują go żadne nasze sprawy.. nic go nie obchodzimy, nie interesuje się jak któreś z nas jest chore czy ma kłopoty. nie wie nawet gdzie chodzą do szkoły i co robią na codzień dzieci. a nie ma żadnego powodu do takigo zachowania , wręcz przeciwnie. jak pił to ja go wspierałam, namówiłam na leczenie i próbowałam pomóc. a teraz się od nas odwrócił . dlaczego tak nas znienawidził?? czy można tak po prostu się odmienić? a może na tych mitingach, na które biega regularnie tak mu nakazali i naopowiadali że trzeba zająć się sobą a nie rodziną? on ma tam wsparcie i terapię a ja jestem z tym sama i powoli tracę grunt pod nogami. chciałabym aby wróciły czasy jak pił bo wtedy wbrew pozorom czułam że mam męża, rodzinę itp i byłąm w miarę spokojna i sczęśliwa. a teraz ... nie wiem, już sama nie wiem co mam myśleć. naprawdę mąż nie miał żadnego powodu aby nas tak potraktować. w czym my mu przeszkadzamy. może ktoś pomoże mi to zrozumieć?

margo

Czesc Maja, fajnie, ze jestes :pocieszacz:

Jacek

cześć Maju

Kami

Zagubiona

Cześć maja70,
Cóż wcale nie musisz być z tym sama- jest też terapia dla współuzależnionych czy choćby Aj-anon

maja70

próbowałam pytać , owszem, ale bezskutecznie-on ze mną nie chce wogóle rozmawiać, wychodzi z domu jak nalegam aby coś powiedział. gada tylko z tymi z aa, i to przyjaźnie i wesoło. jak syn zapytał go czemu go tak traktuje to otrzymał stek wyzwisk w stylu "od..l" się, jesteś debil i kretyn itp... Tak samo odnosi się do córki, ale ta nie podejmuje próby rozmowy bo jest dumna i za bardzo bolało ją to co usłyszła. chciałam iść na terapię ale nie moge się zdobyć...

zołza

matiwaldi · [*][*][*] **Pomógł:** 16 razy Wiek: 59 Dołączył: 03 Mar 2012 Posty: 1046

yuraa

cześć Maju70
tak mi to wygląda że on tylko pozbył sie procentów i nietrzeźwego oddechu.
zachowania dalej pijane i to mocno.

Klara

Witaj Maju!

Zagubiona

Klara, dzięki za sprostowanie

piszę z telefonu i jak powszechnie wiadomo mój telefon nieraz pisze to co on chce, a nie to co mu każę

Klara

maja70

mąż był na terapii ale z tego co wiem jej nie dokończył. zacząl tylko chodzić na mitingi. na pierwszy zabrał nawet mnie ale potem jak chciałam z nim pójść to odmówił a po kolejnych to nawet nie chciał mi nic powiedzieć ani porozmawiać. to postępowało i z czsem stał się nerwowy, wybuchowy i grubiański, ranił mnie i dzieci na każdym kroku. powiedział mi któregoś dnia, że już mu nie zależy na nas. jestem nawet w stanie zrozumiec że może mnie już nie kocha ale dzlaczego tak postąpi z dziećmi , co one mu winne? są dobre, grzeczne, dobrze się uczą i sprawują, nie ma z nimi żadnych kłopotów. jak tak można zrobić?... a sam bryluje, opowiada kolegom jak to on się uwolnił z alkoholizmu, zachęca innych do pójścia na aa , wciągnął już 2 kolegów i kuzyna. zupełnie tego nie rozumiem, ma dla innych tyle dobra i serca a dla nas nie. zresztą tak samo jak do mnie i dzieci odnosi się do swojej siostry. nie utrzymuje kontaktu z resztą rodziny i to ja muszę się tłumaczyć dlaczego. ale mam takie przemyślenia, że tam na tych spotkaniach mówi się o ich problemie ale wcale nie zwraca się uwagi na wytłumaczenie im że rodzina też jest ważna i też cierpi i że trzeba wspierać i pomóc. przepraszam , że tak piszę ale mam wrażenie ze tem produkuje się strasznych egoistow zapatrzonych tylko w swój los. czy się mylę? a ja, nie moge o tym nikomu powiedzieć, a już na pewno nie koleżankom w pracy , nawet matce nic nie mówię ,bo mam nadzieję że to się zmieni, że on się opamięta i nie chcę palić mostów.

maja70

Klara, dziękuję, zaraz to sobie poczytam.
A na al anon jeszcze nie poszłąm bo jestem wstydliwa, wycofana i nieśmiała i nie umiem nawiązywac kontaktów, nie wiem co miałabym powiedzieć. na forum to co innego, ale jak ktoś na mnie patrzy to słowa nie wyduszę, no niestety taka jestem i nie potrafię tego przezwyciężyć, niestety

Klara