Forum Wolnych od Alkoholu

[smokooka]

[Klara]

Duszku, jakiś czas temu przyszło mi do głowy, że warunkiem zamknięcia Twojego "starego życia" byłaby zmiana miejsca (to znaczy miejscowości) zamieszkania.

[pietruszka]

[Duszek]

Dziękuję kochani moi

[zołza]

[Klara]

[Duszek]

[zołza]

[Duszek]

zołza, jeszcze coś dodam.
W momencie jak cała sprawa wyszła na jaw to spotkałam się z nią (dziś uważam, że to było nierozsądne i zbyteczne), rozmawiałam długo i powiedziałam, żeby byli razem i odeszli jak najdalej ode mnie...zachowałam się jak grzeczna, ugodowa dziewczynka a ja byłam nieważna...usłyszałam stek słów - dziś wiem, że kłamstw...pozwoliłam mu wrócić, później powtórka z rozrywki i kolejna...dziś już nawet nie wiem co było prawdą a co kłamstwem, a przede wszystkim nie wiem jak ja mogłam tak żyć i siebie krzywdzić
Poza tym żyję według zasady, że zawsze mówię prawdę, a jak nie chcę jej powiedzieć to nie mówię nic...I tego oczekiwałam od innych, a jednak było inaczej...więc pewnie dlatego nie mogłam tego wszystkiego ogarnąć, nie mieściło mi się to wszystko w moich morałach...

[zołza]

[Duszek]

[zołza]

[Duszek]

zołza, bardzo Ci dziękuję

[zołza]

[Duszek]

cd. odkrywania mojej duszy
Czas nazwać to co mnie ostatnio tak mocno przygnębiło.
Wydawało mi się, że mam już co nie co poukładane w swoim życiu...a jednak nie, skoro ktoś ostro wkroczył i zburzył to wszystko Nie wiem nawet jak to się stało...czy poczułam się za słaba, czy zabrakło konsekwencji... W każdym razie sama na to pozwoliłam. Na chwilę zachwiało się moje życie. Nie trwało to długo...to tak jakby ktoś na chwilkę mnie zaczarował...a i nie chodzi o żaden powrót.
Uzgodniliśmy warunki...wiem, wiem z alko się niczego nie ustala, ale na ten moment to tylko było możliwe. Zaczęłam budować własne poczucie wartości, swoją stabilizację, odnawiać znajomości, układać relację z innymi...po prostu zaczęłam żyć. I nagle wielkie bumm...i poczucie, że jestem uwięziona w kajdany i nigdy się nie uwolnię dopóki nie zrobię bardzo trudnego dla mnie kroku...Ten rok może przynieść duże zmiany jeżeli tylko podejmę ryzyko, bardzo odpowiedzialne ryzyko i jeżeli to nie będzie dla mnie "toksyczne".
A więc byłam na placu budowy, ale jednak teren nie został jeszcze dobrze utwardzony i ciągle jeszcze leżą jakieś drobne sterty gruzu więc nie mogła powstać dobra i stabilna budowla....

Wracając do zdrady, tak siedzi to we mnie głęboko, choć wiele razy wałkowałam ten temat z terapeutką. Rany zostaną na zawsze tylko ból odejdzie...Jednak ja powinnam podziękować że była, że dzięki niej otworzyłam oczy, że dostrzegłam coś, czego wcześniej nie widziałam, że zaczęłam ratować siebie...Szukając pomocy znalazłam kiedyś taką książkę "Kup kochance męża kwiaty"...Tytuł bardzo mi się podoba, jednak nie czytałam jej jeszcze, czuję, że nie mój czas na zamknięcie tego rozdziału, ale on nadejdzie.