Forum Wolnych od Alkoholu

[Janek1990]

pterodaktyll, powoli zaczynają docierać, pewne sprawy... dlatego też napisałem tutaj na forum..

Szika, trochę nad wyraz to przeczytałaś, może ta moja opiekuńczość to po prostu efekt wychowania, jednak w domu były 3 kobiety.. a mam wrażenie, że jednak takie wychowanie trochę inaczej potrafi ukształtować faceta...

She, konkrety, jakie dysfunkcje masz na myśli..

[Linka]

[olga]

[szika]

[Janek1990]

Dziękuje za odpowiedzi.

Olga, nie jest tak do końca, że ja się nimi zajmuje non stop, mam pewne obowiązki, jak każdy z was, fakt jest taki, że pewne rzeczy mnie niepokojom, pewnie jak twierdzicie jest to już symptom osoby która jest współuzależniona...ok, niech tak będzie.

Wierze wam, natomiast, czy spotkaliście się z osobami takimi jak ja, które same później wpadły w taki nałóg, ktoś robił jakieś badania/ statystyki na ten temat..

Dobra, przeczytam te linki, które mi tu udostępniliście, temat mglisty, coś się przejaśnia ale jeszcze daleko to pełnego wschodu..

[olga]

Jak wracasz do domu np. z pracy to jaka jest Twoja pierwsza myśl?

[szika]

[Janek1990]

Olga, to zależy od dnia, zazwyczaj wracam zmęczony z pracy.. jem obiad i muszę odpocząć psychicznie i fizycznie. Nie myślę wtedy o ojcu, to zazwyczaj ja jestem przed nim.. więc nie mam się czym martwić.

Ok, problem pojawia się, gdy jest sam w domu, wiecie sami zresztą jak to z nieodpowiedzialną osobą jest, no ale mimo wszystko często są momenty gdy wychodzę z domu i zostaje sam...

Szika, zaś proszę o konkretny przykład, czym się u Cebie ta dysfunkcja objawiała, co może takiego stać się z moim życiem, gdy założę rodzinę... ?

Dziękuje za słowa wsparcia

[Linka]

[szika]

[olga]

Wyglaa na to, że z tatą masz mniejszy problem jak z mamą. Tzn. o nią bardziej się martwisz niż o niego. Czyli w mniejszym stopniu jesteś współuzależniony od alkoholika a bardziej od współuzależnionej mamy........nie wiem czy to lepiej czy gorzej....w każdym razie na pewno jest to problem. Z jednej strony nie ma sie co dziwić, że troszczysz się o osobę którą kochasz. Tylko wyobraź sobie, że ona martwi się o Ciebie, że Ty się martwisz o nia i tak nawzajem się martwicie.
Kiedys, kiedy ja miałam na głowie alkoholika o którego bardzo się martwiłam, miałam tez na głowie dwoje dorastających dzieci, które martwiły się o mnie, że ja się martwię a ja się martwiłam o nie, że się martwią o mnie i tatę. I moim największym marzeniem było żeby je jakos odgrodzic od tego wszystkiego.
Myślę, że gdybyś zaczął układać sobie życie z dala od tego domu to jedno zmartwienie Twoja mama miałaby z głowy. pewnie by się cieszyła, że nie patrzysz na to wszystko, nie uczestniczysz w tym, że dajesz sobie radę sam pomimo przeżyć jakie doświadczyłeś.

[esaneta]