Forum Wolnych od Alkoholu

pterodaktyll

http://sekrety-zdrowia.org/choroby-mowia/

smokooka

ta autorka właśnie najbardziej do mnie przemówiła kiedy zachorowałam wiadomo na co, uwierzyłam bo tłumaczenie proste i logiczne a na dodatek pokrywające się z prawdą o moim życiu i emocjach

Kami

pterodaktyll, smokooka, ja też zgadzam się w 100%. :tak:

szika

Bruce Lipton udowadnia naukowo wpływ myśli i emocji na DNA..
wspomnę też o Totalnej Biologii i Nowej Germańskiej Medycynie.. oczywiście to sie pokrywa z tym o czym pisze Louis Hey.. tyle, że analiza i dowód idzie dalej.. "choroby" są najlepszymi dla nas rozwiązaniami automatycznego mózgu.. sama zmiana myślenia o "chorobie" już uzdrawia.. symptomy powinniśmy traktować jako wskazówki i "leczyć" przyczyny a nie tylko objawy..

smokooka

i z tym też się zgadzam, tylko najtrudniej jest "leczyć" bo nie ma że tak powiem - z kim. Sama nie umiem wziąć odpowiedzialności za zrozumienie niekonwencjonalnych metod i zależności co z czym od czego i na co. A na grupach, forach wszyscy doradzają "na wszystko" te same dwa trzy specyfiki. To niepoważne. Po przeczytaniu pod jedną prośbą o poradę 100 odpowiedzi 95 to odpowiedzi takie same, a te 5 to nawet nie sposób ocenić. A doktorów holistycznych godnych zaufania brak. Jak wiadomo kręcę się w tematach rakowych intensywnie i wciąż nie poznałam ani jednej osoby realnej, która wyzdrowiałaby na dłużej niż 0,5-3-5 lat bez udziału tej strasznej chemioterapii i naświetlań. Nie ma rzetelności w środowisku medycyny niekonwencjonalnej, zresztą nie chodzi nawet o odejście od konwencjonalnego leczenia, ale o takie dobranie metod leczniczych które będą współdziałały równocześnie na poziomie emocji, duszy, ciała, konkretnych chorych tkanek, oraz ogólnego zdrowia. Dziś ten system działa jak maszynka do mięsa. Wpadasz w ten świdrowaty tłok i jak się nic nie zapcha (nie zbuntujesz się) to zostajesz przemielony bez zwracania uwagi na strach, ból, niezrozumienie i potrzebę bycia traktowanym indywidualnie.

szika

Aga nie za bardzo wiem o czym mówisz..
ja na przykład nie przyjmuję żadnych specyfików (???), pracuję z emocjami..
po śmierci mamy miałam potworny ból w kregosłupie szyjnym.. poszłam do lekarza po paru dniach i dostałam dwie recepty na bodajże 6 leków, w tym zastrzyki.. pojechałam do apteki, poprosiłam o ulotki i.. nie wykupiłam ani jednego leku...
poświęciłam uwagę moim emocjom, temu co w środku mnie się kotłuje.. wyraziłam to na głos.. zaopiekowałam się w ten sposób sobą, bom szalała z mamy rzeczami, a zapominałam nawet zjeść..
rano wstałam bez bólu..
ja do nikogo nie chodzę.. opanowałam ogólne zasady i korzystam z jednej ksiązki Gilberta Renaud..
jestem zdrowa, nie choruję na nic powaznego i wiem, że chorować nie będę.. ja to czuję całą sobą.. symptomy sa chwilowe i bez leków mijają.. ale nie lekceważę żadnego o ile mi dokucza.. według mnie to wystarczy..

Jo-asia

.. to dopiero początek. I krok w dobrym kierunku.

smokooka

Rozumiem, ale to Ty. Ty podjęłaś taką decyzję, Ty na szczęście radzisz sobie z symptomami pracując nad swoimi emocjami.
A ja nie mogę nie przyjmować specyfików. Na brak tarczycy raczej mi praca na emocjach nie wystarczy a mając małe dziecko nie podejmę ryzyka. Leku onkologicznego jaki przyjmować mam jeszcze kilka lat też nie odstawię, bo boję się i będę się bała. Leku antydepresyjnego, który biorę po usunięciu jajników z powodu menopauzy - jej skutków nerwicowych też nie odstawię, chociaż już podjęłam dwie próby, obie skończyły się powrotem objawów.
Owszem przemawiają do mnie niektóre rzeczy które czytam, owszem jakoś w nie wierzę, albo chociaż nie poddaję wątpliwościom. Wciąż jednak pozostaję wierna medycynie tradycyjnej, nie będąc jednak grzeczną pacjentką. Odstawiłam np już dawno leki na nadciśnienie (drugi raz w życiu, po ustabilizowaniu stanu, dzięki temu nie truję się nimi notorycznie a tylko w przypadku konieczności, kiedy nie radzę sobie z ogarnięciem nadciśnienia emocjonalnie właśnie) odstawiłam też lek który dostałam na stan przedcukrzycowy, bo więcej miałam z niego ubocznych reakcji niż pożytku. Ale robię to sama, nie mam lekarza na którego zrozumienie i prowadzenie mnie mogę liczyć.

margo · Trajkotka Dołączyła: 12 Sie 2013 Posty: 1881

Smoczku, ale możesz używać i specyfików i pracować nad tym wszystkim "wewnętrznym" i emocjonalnym. Może to jednak przyniesie jakiś skutek równolegle i będzie można na przykład zmniejszyć dawkę jakichś tam leków, których będzie się dało zmniejszyć? Wiadomo, tarczyca nie odrośnie ani nic innego, no takich cudów to nie ma :bezradny:

ale myślę, że próbować zawsze można i nie trzeba od razu powiedzieć: wyrzucam wszystkie leki. Ja uważam, że większość chorób jest psychosomatycznych, bo jakby się uprzeć, to nawet nasza odporność jest związana z naszym stanem psychicznym - a dobra odporność to mniej chorób bakteryjnych, wirusowych... jak jesteśmy w złym stanie psychicznym to odporność spada i szybciej łapiemy choroby. Czyli nawet głupie przeziębienie może być wynikiem złego stanu emocjonalnego...

Co do tych "trzech specyfików na wszystkie choroby" to wiem o czym mówisz, bo jestem na takiej grupie zioła i leczenia ziołami. Tam panują takie mody trochę

czasami wszyscy krzyczą, że to grzybica organizmu, później krzyczą przez miesiąc wszystkim, że to na pewno jelita, później, ze zakwaszony organizm

lepiej ich nie słuchać bo można sobie krzywdę zrobić :mgreen:

parę osób w takich miejscach jest, co wiedzą tak na prawdę co mówią, a reszta plecie powtarzane bzdury. Natomiast ziołolecznictwo jest akurat dość ciekawym zagadnieniem i wcale nie taką bujdą, bo przecież zioła mają wiele właściwości, to nieprawda jest, że "naturalne to nie zaszkodzi", bo i zioła trzeba wiedzieć jak stosować. Nawet na dietetyce uczą ziołolecznictwa, na studiach. Warto zaopatrzyć się w jakąś starą książkę o zielarstwie i samemu zbierać na wiosnę różne ziółka i suszyć. Ja sobie nazbierałam sporego zapasu pokrzywy w tym roku

smokooka

I jedna wątpliwość co do książek Louis L. Hay. Co z dziećmi? dlaczego one chorują? oczywiście jest teoria o dziedziczeniu traumy poprzednich pokoleń, ale kurcze, bez przesady.

smokooka

Bo sedno leży w wierze. Wierze w to co się robi z równoczesną pracą nad akceptacją choroby, nad emocją, nad leczeniem jej i konwencjonalnym i wspierającym. Tak mi się wydaje.
Dziś np mam zapalenie pęcherza, pierwsze od 30 lat chyba. Czy to naprawdę prostymi słowami - otworzyłam jakąś furtkę że choroba się do mnie dostała i sobie cierpię bóle? Co na przykład narozrabiałam - Szika. Jeśli wiesz to proszę podziel się, przemyślę, rozpatrzę, bo ciekawi mnie to bardzo. I nie żartuję, bo mogę nie widzieć, ale jak nie ma równowagi między psyche a soma to coś się może dziać. Pytanie tylko które pełni funkcję informacyjną? O co powinnam zadbać poza tym żeby wilka nie łapać? Oczywiście poszłam do apteki.

szika

smokooka

Na konkretnym dzisiejszym przykładzie na żywym organizmie

W swojej książce "Możesz uzdrowić swoje życie" Louis Hay o pęcherzu moczowym, kłopotach i dolegliwościach pisze:
Prawdopodobna przyczyna: Niepokój. Skostniałe poglądy. Obawa przed porzuceniem rutyny życia. Poczucie że jest się lekceważonym.
Nowy wzorzec myślowy: Z ulgą i łatwością odrzucam to, co w życiu stare i witam nowe w moim życiu. Jestem bezpieczny.

I jak tak się przyglądam temu to: na pewno niepokój (finanse) i poczucie lekceważenia mnie (starszeństwo)
Wzorzec myślowy ten zaproponowany akurat mi nie pasuje do sytuacji, muszę wypracować własny i w połączeniu z tradycyjnymi lekami na te dolegliwości oczekuję szybszego powrotu do zdrowia. Tak? Dobrze myślę?

szika

Problemy związane z pęcherzem moczowym dotyczą zawsze sytuacji, kiedy jakiś ład i porządek w życiu są zaburzone, kiedy ktoś wchodzi w moją przestrzeń, zaburza ją, odbiera poczucie bezpieczeństwa w tym obszarze. Zapalenie pęcherza pojawia się w fazie zdrowienia.
cytat z:
http://totalnabiologia.net/index.php?topic=88.0
wyżej jest jeszcze:
pęcherz związany jest ze znaczeniem terytorium. jeśli gość ma potrzebę zaznaczania swojego terenu, obszaru, czuje, że musi go ciągle zaznaczać, to pęcherz szaleje.
ale nie jest to chyba dobre miejsce aby zajmowac się konkretnymi objawami u konkretnej osoby.. to dział do poczytania..
natomiast co - według mnie - na pewno warto byłoby zmienić to sposób myślenia i wyrazania, jak na przykład:

szika