Forum Wolnych od Alkoholu

Giaur

Z góry zaznaczam, z napisaniem postu odczekałem aż poziom endorfin się nieco ustabilizuje. Muszę się nauczyć wolno biegać, z taką ścieżką dźwiękową się nie da, padam po 3km.

Biegam, rozciągam, podnoszę, skaczę, wyciskam, podciągam. Zero kawy, herbaty (oprócz zielonej), papierosów, cukru (nie licząc potreningowej dawki). Suplementacja magnezem i witaminami pełną parą idzie. Dieta mocno instynktowna, jem dużo (ok +400 kcal ponad zapotrzebowanie) i zdrowo (nieco montonnie, niestety brak czasu), wiem kiedy i w jakich ilościach potrzebuję określonych makroskładników. Od jakiegoś czasu nawet planu dnia nie układam, bo się układa sam za pomocą koryta i sportu. Pozostaje wbijać w telefon przypomnienia o rzeczach "nadzwyczajnych".

Bywałem w dużo lepszej formie fizycznej. Cieżko mówić o przełomach, efektach, rekordach. Oprócz jednego. Odzyskuje szacunek do samego siebie :radocha:

. Od paru tygodni mi się taka myśl wykluwała.

Duża Książka na razie w szufladzie

, ale powoli sobie podczytuję

.

Giaur

I bum kontuzja, czasu więcej przynajmniej.

Jednego na meetingach nie potrafiłem zakumać, wszyscy podczas swoich wypowiedzi lubują się w żałosnym opisywaniu swej wdzięczności, za swoje życie, rodzinę itd. Kompletnie tego nie rozumiałem i chyba dalej nie rozumiem. Jak można być za cokolwiek komukolwiek wdzięcznym? Ciężka praca, ostry trening, rozsądna dieta sukcesy i porażki bądź co bądź zależa tylko ode mnie samego i mojej determinacji. Oczywiście że przeginam pałę, żelazo trzeszczy, więzadła jeszcze bardziej, na macie się nie oszczędzam (kołczu gadał żebym zwolnił, oczywiście bylem mądrzejszy

, chciałem to mam), na pół gwidka mi średnio cokolwiek wychodzi.

Niedawno sie dowiedziałem że jeden ze znajomych (raczej dalszy i ze starych czasów, od pół roku go na oczy nie widziałem) po pijaku zleciał ze schodów ze skutkiem śmiertelnym. Facet rok młodszy ode mnie. Chyba dopiero do mnie dociera jakiego farta miałem że ze wszystkich swoje pijanych przygód wyszedłem o własnych siłach. Znienawidzone śniadanie jakoś inaczej dziś smakuje, jakby lepiej...

Matinka

pterodaktyll

Janioł

Giaur

Dzisiaj w nocy na sto metrów motylem startuje zawodnik z naszej paczki, trzymajcie kciuki. A wszystkich AA sceptyków namawiam do chodzenia na meetingi, nigdy nie wiadomo kogo można poznać

.

Edit

Nie żebym sam spotkał, ale kto wie.

ankao30

Giaur

No i wuj, tylko srebro, niemniej piękny comeback z zaświatów (i z terapii zamkniętej swoją drogą) żywy przykład no to że dno każdy ma swoje własne. Głośne zatrzymanie za jazdę po pijaku (nawet tak dużo nie dmuchnął) to chyba był tylko wierzchołek góry lodowej, po upublicznionej fotce z bongosem krył się ponoć z butelką na granicy kompletnej paranoi. Mam nadzieję że nikt popisowo nie spartoli filmu biograficznego.

Giaur

Mieszkam sobie od jakiegoś czasu w nowym miejscu, chata bardzo OK, załoga tym bardziej (ja, pani nauczyciel, pani student + dwóch sportowców z którymi się świetnie dogaduję). Alkoholu w domu jeszcze nie widziałem, pani student czasem wraca wskazująca. Do wesołej ferajny dołączył niedawno nowy zawodnik, informatyk, bardzo w porządku człowiek. Podczas przelotnych rozmów, między wierszami dało się wyczytać że potrzebował gość nowego startu. Nie wnikałem, różnie się ludzkie życie układa. Trzy, cztery tygodnie temu zaczął sobie chłopina popijać wino (wcześniej nie pił w ogóle i deklarował "generalna" abstynencję), po czym... zniknął mi z radaru, nie spotykałem w drzwiach, w kuchni, nigdzie. Przedwczoraj miałem mały kłopot z laptopem, pomyślałem że zamiast użerać się z tym samemu, można się spytać o radę i przy okazji zobaczyć czy chłopina żyje. Nie poznałem faceta, zarośnięty, opuchnięty żul z trzęsącymi łapami, przegonił mnie odór, pomijam fakt że o tej porze powinien być w pracy (chyba dawno go tam nie było, wcześniej regularnie się mijalismy). Dla mnie sprawa jest absolutnie oczywista, dla czytelników chyba też. I pytanie, robić coś z tym fantem? Jego picie mi nie zagraża ani nie przeszkadza, nie mój rejon domostwa, smród nie dociera, alkoholu w lodówkach nie trzyma, z ręką na sercu nawet nie wiedziałem że się gość tak rozpędził z tematem. Osobnik wypłacalny, domownikom nie wadzi, gdyby zaczął robić jakąś szopkę to z błogosławieństwem ekipy jestem w stanie go eksmitować. Zapewne niedługo ciąg się skończy, bo każdy się kończy, próbować jakoś zagadać w temacie choroby?

Ann

Giaur, podrzuć jakąś ulotkę... czy coś.. może na początek. Żeby widział zielone światło. Zechce - zagada. Bo chyba nie ma co się angażować... bo to może boleć, trzeba być ostrożnym - z własnego doświadczenia mówię.

yuraa

możesz zagadać ale bez moralizatorstwa i roztaczania wizji czarnej przyszłości.
najlepiej opowiedzieć swoją historię, tyle ile uważasz że możesz powiedzieć.