Forum Wolnych od Alkoholu

[lotnik1]

Witajcie,

nigdy nie spodziewałbym się, że trafię na to forum, albo, że stanę w obliczu faktu zapisania się na terapię oraz mitingi AA.

Niestety, zbyt długo nie chciałem uwierzyć, że mam problem z alkoholem. Zawsze miałem wyobrażenie tego, że alkoholizm to stan w którym organizm potrzebuje cały czas mieć alkohol we krwi a nie jest to tak, jak w moim przypadku, że umawiamy się ze znajomymi na jedno piwo, może dwa... a później traciłem kontrolę nad tym, ile piję... do pewnego momentu każdy bawił się ze mną świetnie, ale prawie zawsze był jeden wspólny mianownik - "i nagle nie wiadomo co się stało". Stawałem się agresywny, nie kontrolowałem ilości wypijanego alkoholu, piłem coraz mocniejszy - od piwa, po wódkę. Rano tylko kac (fizyczny i ten gorszy - moralny) i mocne postanowienie, że więcej już tyle nie wypiję, ale to postanowienie działało w zależności "jak bardzo odwaliłem", tydzień, dwa... raz nawet 3 miesiące po czym wszystko wracało do przykrej normy. Nigdy nie chce doprowadzić do takiego stanu, do jakiego doprowadzałem siebie. Moja mama jest niepijącą od 8 lat alkoholiczką, wiele osób w tym ona zwracało mi uwagę (i nie po złości, jak ówcześnie to odbierałem), że czas chyba sięgnąć po pomoc innych osób, bo jest ewidentnie problem z alkoholem. Boje się, że zabraknie motywacji w którymś momencie, wierzę jednak, że dam radę i skończę z tym. Alkoholizm to choroba której nie da się wyleczyć, bo nigdy nie będzie stanu w którym będę mógł powiedzieć: "tak, terapia zakończyła się sukcesem, mogę pić już od nowa alkohol, bo nigdy nie opiję się".

[yuraa]

cześć
gratuluję trzeźwej oceny sytuacji

[staaw]

Hej Lotniku..

[Borus]

Cześć Lotniku...

[Janioł]

Sie masz , witaj na pokładzie !

[Tibor]

Cześć lotnik.
Ten alkoholizm to żadna tragedia i wcale nic strasznego, jeśli ma się wystarczająco duże chęci do lepszego życia.
Pisz w razie potrzeby kontaktu również na priv.

[Jacek]

Cześć

[margo]

Siemka

[czerwonamila]

siemka

[staszek]

Witaj Lotnik.