Forum Wolnych od Alkoholu

[smokooka]

Jestem uzależniona od zakupów. Zakupy czyli zdobywanie przedmiotów, czasem nie koniecznie za pieniądze, bo przecież w internecie i za darmo można coś znaleźć. W różnych okresach życia były to różne schematy. Od kradzieży w sklepach (sic!) po "samo tylko" serfowanie po portalach zakupowych dla zabicia czasu. Przerobiłam już zadłużenia z tego powodu, obserwowanie altanek śmietnikowych, kupowanie bo mogę, bo nie mogę. Zatraciłam umiejętność zweryfikowania potrzeby rzeczywistej posiadania czegoś od potrzeby zatracenia się. Nie umiem mieć pieniędzy. Spokojniejsza i bezpieczniejsza paradoksalnie się czuję kiedy pieniędzy nie mam (chociaż to przecież g***o prawda, bo pewien odcień poczucia bezpieczeństwa posiadanie pieniędzy daje). Nie bardzo umiem spośród iluś przedmiotów wybrać tylko te najpotrzebniejsze. O ile w zakupach spożywczych radzę sobie jakoś, to te dające inną przyjemność, jak np ubrania są trudniejsze.
Pod pozorem rozwijania pasji związanej z urządzaniem domu, rozbudzenia zmysłu estetycznego popadłam w szaleństwo.
Mój problem trwa od jakichś 10 lat jak sądzę, dopiero go rozgrzebuję więc nie umiem poukładać wszystkiego w głowie.
Mam też problem z jedzeniem słodyczy. Ten trwa od 30 lat.
Od sieci też jestem uzależniona, internet zapełnia mi wolne chwile na tyle mocno, że nie czytam książek, nie skupiam się na oglądanych programach w telewizji, nie słyszę często że ktoś do mnie mówi.
Odkąd nie piję (ok 5,5 roku) i nie palę (ok 4,5) zachowania kompulsywne związane z zakupami się nasilały, stały się zastępnikiem. Internet to samo. Słodycze na dobicie. Chociaż nad nimi chyba mi łatwiej zapanować od jakiegoś czasu.
Mam kilka postanowień:
- chcę prowadzić dzienniczek uczuć - zaczynam dziś
- chcę nauczyć się medytować - zaczęłam wczoraj
- przeprowadzam post - 6 tygodni ścisłej diety wg dr Dąbrowskiej - zaczęłam dziś
- polikwidowałam przynależności do grup handlowych, znajomości z nich, zostawiłam tylko te które mogą przydać mi się do zarabiania pieniędzy, nieliczne w stosunku do tego ile ich było
- potrzebuję wyjść do ludzi trochę, bo za bardzo się alienuję, jestem dzikiem towarzyskim, autystą z wyboru - idę na warsztaty manualne w piątek, zaczęłam od września rozmawiać z ludźmi w szkole, stworzyłam grupę wsparcia w poście dr Dąbrowskiej (w necie, ale staram się zwołać dziewczyny na mały zlocik warszawski)
Post i medytacje robię z nadzieją na odzyskanie równowagi, na wrócenie na tory myślenia trzeźwego, potrzebuję też relaksu i nauczenia się pozostawać w kontakcie ze swoimi emocjami, oczywiście aspekty fizycznego zdrowia też mam do dopracowania.
Ugłaskuję swoją nieumiejętność i niechęć do przeżywania, nie karcę się za to, ale nie lubię tego i pora się z tą "przypadłością" pożegnać. Dużo osiągnęłam od 2012 roku i pora przyszła na otworzenie kolejnego rozdziału zdrowienia emocjonalnego. Dużo też straciłam i bardzo chciałabym to odzyskać. I w swoich oczach i w oczach ukochanego.

[Wiedźma]

Smoku, czyli Twoim problemem jest ogólnie stan uzależnienia, tak?
Do tej pory z dwoma środkami uzależniającymi poradziłaś sobie...

[pannaJot]

Smoczku, jeśli chcesz moge ci pomóc przy nauce medytacji- mnie kiedys ktos tez poógł

[smokooka]

Obawiam się że już nie znam innego stanu umysłowo emocjonalnego niż stan uzależnienia. Mi się dużo "wydaje" kiedy odnoszę wrażenie że sobie radzę, a potem się okazuje że ślepa jestem jak kret na własne poczynania. Przeraża mnie to, bo owszem chcę z kolejnymi zmorami się rozprawić ale nie wiem do jakiego stanu dążę. Taka prawda. Chcę przeżywać emocje, uczucia, chcę zaspokajać swoje potrzeby, ale kurcze zagadką jest dla mnie - jak to jest. Bo moje dotychczasowe przeżywania mogą stracić na znaczeniu? Czemu ja ciągle odczuwam osamotnienie, strachy te nieuzasadnione niczym realnym? Staram się, pokochałam siebie, troszczę się o siebie i wciąż kręcę się w kółko.

A co do pomocy w medytowaniu poproszę Jotka, bardzo

[smokooka]

Do postanowień:
- nie nosić karty płatniczej ze sobą - od dziś (a jak się zdziwiłam jak chciałam zapłacić w Lidlu!)
- pilnować się na zakupach, nauczyć się wybierać i decydować - od kilku tygodni

[czerwonamila]

[Jo-asia]

Nie wiem co to norma psychiczna

[czerwonamila]

[smokooka]

czerwonamila, ja nie wypieram od niedawna, właśnie się z tym godzę i szukam rozwiązań żeby się nie pogrążać i hamulców kiedy własnej woli może mi zabraknąć,

[smokooka]

[Klara]

[smokooka]

No właśnie przeglądałam i możliwe że taka terapia mogłaby mi pomóc w jakimś stopniu, teraz poszukam kogoś kto taką prowadzi, diagnoza jest droga niestety.

[Klara]

Wszystko, co związane z integracją sensoryczną jest drogie, ale rozejrzyj się, może jakaś fundacja prowadzi to taniej. Czasem się zdarzają takie okazje.

[Ann]

A mnie zastanowiło cos innego. Czy kolejny post Dąbrowskiej to nie uzaelzenienie?

[smokooka]

Ania, ten post robię według schematu proponowanego przez doktor. poprzedni był trzy tygodniowy, potem trzy tygodnie tzw wychodzenia i od tego czasu minęły trzy miesiące - czyli czas rekomendowanej przerwy. Teraz planuję 6 tygodni, potem 6 tygodni wychodzenia i po kolejnych 6 miesiącach mogę przystąpić do następnego. taki cykl.
w tym nie odczuwam żeby to miało być uzależnienie, za dużo wyrzeczeń w aspekcie i duchowym i żywieniowym, a mój problem raczej dotyczy nadmiaru