Forum Wolnych od Alkoholu

Mozaika

Ostatnio nurtuje mnie ten temat, bo to trudna sprawa. Ja innym i sobie wybaczyłam, skorzystałam z metody radykalnego wybaczania, pisałam listy, płakałam, krzyczałam, spaliłam i pogrzebałam sprawę. Jednak, w stosunku do mojego ojca (oprawcy) mam opór przed spotkaniem, odcięłam się, nie wiem czy to najlepsze wyjście. Zwłaszcza że moje dzieci postąpiły tak samo wobec mnie i patrzę na to z tej perspektywy. Czy odcięcie to najlepsza opcja? Ale jak wyciągam rękę do ojca to dostaję znowu solidnego kopa, czy to ma sens? Ja moje córy potraktowałabym inaczej, ale one nie chcą. Jak już mówiłam trudny temat...

Mozaika

http://www.augustynski.eu/wybaczyc/

staaw

Mozaika

Moje odcięcie wygląda w ten sposób, wybaczam Ci, bo wiem że nikt się nie rodzi potworem, najprawdopodobniej, coś lub bardziej ktoś, ukształtował w ten sposób twój umysł, ale nie robisz nic z tym, nie rozwijasz się, nie idziesz do przodu widać inaczej nie potrafisz! Rozumiem to, każdy ma prawo wyboru, ale dla własnego bezpieczeństwa odsuwam się na bezpieczna odległość, w miejsce w którym mnie już nie zranisz. Życzę Ci wszystkiego dobrego, ale z daleka ode mnie. Nasze drogi się rozeszły i niech tak zostanie. Tylko ze on nie porzucił kontaktu, dzwoni i pisze smsy, ale że mam go w zablokowanych, to dał spokój. Pewnie tkwi w urazie i nie rozumie dlaczego milczę. I mnie ta sprawa jakoś uwiera!

staaw

Mozaika

Mój ojciec jest oprawcą, sadystą, stosuje przemoc psychiczną, kiedyś fizyczną, molestował mnie w dzieciństwie. Na myśl o spotkaniu z nim dostaję ataku histerii, każde spotkanie z nim przypłacam silną nerwicą! Ale nie potrafię mu w oczy powiedzieć czemu odcięłam się, boję się za bardzo, jestem tchórzem!

staaw

Mozaika

Wiesz co to jest takie głupie że aż śmieszne, boję się konfrontacji, wiadomo, ale listu też, bo go zdenerwuję i będzie zły na mnie... A przecież mnie to już nie powinno obchodzić, trudny temat, ech...

staaw

staaw

Maciejka

Mozaika

Perełko, mój nie wie że źle robi, albo wie i robi to dalej z sadystyczną przyjemnością! Tylko że ja na to więcej nie pozwolę, z szacunku dla samej siebie. Ale tez boję się konfrontacji, wolę odpuścić kontakt, tylko że czuje się tchórzem w głębi...

Maciejka

Stasiek napisal, ze ojciec zostawil ich jak mial Stasiek 13 lat. Nas matka zostawila jak mialam 10 lat, wrociła po ponad 3 i pol roku. Jak wybaczyc komus kto ciagle powtarzal , ze dzieci to przykry obowiazek, ze komplikuja zycie i niech ojciec ich chowa bo starczy, ze ona urodziła.

Bylo ciezko sie z tym uporac, dluga i ciezka praca nad taka traumą. Zachowanie i postepowanie dla mnie nie ma nazwy ani usprawiedliwienia. Zrozumislam a jakiejs tam czesci takie cos i to porzucenie mnie a potem zachowywanie sie jak gdyby nic sie nie stało. Zrozumialam, ze ona doszla to takiego miejsca , ze albo albo. Po prostu nie widziala innego wyjcia i wydarzylo sie to vo sie wydarzylo. W wieku 10 lat bylam gospodynia domowa, zaopatrzeniowcem, " partbeka emocjonalna " dla ojca i matka dla rodzenstwa a bylo nas sporo. Jeszcze szkola do tego dochodzila. Poradzilam sobie, udźwignelam to. Wybaczylam im wsztkim. Zyje, mam sie dobrze jest mi lzej. Ich problemy tamte to nie moja sprawa, nie mi to oceniac, nie wiem i nigdy sie nie dowiem przez co przesli. Mam tylko tzw. przeslanki. poszlaki. Pewne interpretacje i to co zapisalo sie we mnie. Moja prawda ta dziecieca i ta dorosla a oni maja swoja prawde i nie mi to zmieniac, uswiadamiac im cokolwiek czy oceniac i osądzac.

Maciejka

staaw