Forum Wolnych od Alkoholu

Katia · Milczek Dołączyła: 12 Sty 2021 Posty: 3

Witajcie
piszę ponieważ nie umiem sobie poradzić sama ze sobą

6 lat temu rozwiodłam sie z alkoholikiem, chodziłam na terapię
zaczęłam nowe życie, jak mi się wydawało...

I książkowo z traumy po alkoholiku wpadłam w ramiona tym razem zimnego despoty
człowieka o dominujacym okrótnym charakterze który jednak imponował mi zaradnością, siłą, niezaleźnością.
Był couchem zespołu w mojej firmie więc tresował mnie jak pudla, a ja czułam że staje się
silniejsza. Byl romans, ja sie zakochałam.. bla bla bla...
On zaczął stawiać granice odsuwać się, broniąc swojej wolności.
Trwało to 4 lata, wstyd przyznać ale przez 4 lata żebrałam o jakieś ochłapy zainteresowania
i akceptacji
Właściwie chyba widziałam w nim ojca ktorego nigdy nie miałam.
Dużo sie od niego nauczyłam, wytykal mi że jestem zahukana, krytykował moja pracę
Nigdy nie było okey, nigdy mnie nie chwalił a ja... czekałam na to.

Rok temu nagle zakonczył znajomość, na koniec oskarżyl mnie że zapewne próbuje
go jakos wykorzystać, że sie boje wyzwań nadal, żebym poszła do psychologa
i żebym nie liczyła na jego pomoc.

On poszedl a ja zostalam ze zlością, zalem i tesknota za tą paskudną znajomością
i nie byłoby tu problemu gdyby nie to że odbija sie to na moim zdrowiu.
Męczę sie naprzemian ze złoscia, żalem, checią zemsty i poczuciem winy
że może jednak coś zrobilam źle co sie odbija na moim sercu.
Nie śpie w nocy, boli mnie serce, mam palpitacje, stan depresyjny.
Radze sobie dobrze, on nie jest mi potrzebny, nic mi nie ubyło po jego odejsciu
ale nie rozumiem swoich emocji.
On miał taki autorytet ojcowski... jego racja była zawsze na górze
więc jesli odszedł blokujac kontakty ze mną to czuje sie jak dziecko zostawione przez ojca.
Nie ma tu mnie, czuje sie winna.

Wiem że był uzależniony od marihuany, nie wiem jak teraz.
Ale coś tu poszło nie tak znowu... znowu wpadłam jak sliwka w kompot.

Katia · Milczek Dołączyła: 12 Sty 2021 Posty: 3

Nie wiem czego oczekuje po tym poście.
Ja sie po prostu boje o siebie, żyję w jakims lęku, matrixie
bo ON mnie ocenił źle
bo odszedł bez słowa
i ja zostałam jakaś taka zla, niedobra, niefajna, do generalnej poprawki
Nie czuje żadnej radosci życia
Jakby mnie zniszczył, wykasował
Bardzo podobne odczucie jak przy byłym mężu...
Tylko że wtedy ja odeszłam a teraz czuje sie jak mój byly mąż alkoholik

jal

Witaj Katia na fajnym forum

Z pewnością nasze Panie się do Ciebie odezwą jak tylko się rozbudzą...

Maciejka

Witaj na forum. Moze po prostu potrzebujesz to napisac.
Moze potrzebna pomoc psychiatry, terapeuty.

Kami

Wiedźma

No cześć Katia

Dziewczyny dobrze radzą, pomoc psychologiczna na pewno Ci się przyda :tak:

Ale niezależnie od tego zadbaj o właściwy poziom witaminy D3 w organizmie,
bo jej niedobór skutkuje między innymi fatalnym samopoczuciem psychicznym,
a wyrównanie go może zdziałać cuda - wiem coś o tym :toja:

I kup sobie dziurawiec w tabletkach, on ma działanie antydepresyjne
bez wielu skutków ubocznych właściwych farmakologicznym antydepresantom.
Jedyne na co trzeba uważać - żeby nie brać go w słonecznych miesiącach,
bo może uczulać na promienie UV. Teraz można spokojnie, bo jeszcze kawał zimy przed nami.
No i koniecznie magnez z witaminami z grupy B.

Katia · Milczek Dołączyła: 12 Sty 2021 Posty: 3

Bardzo Wam dziekuję
Dzis byłam u kardiologa, jutro jadę na holter
Jaką dawkę wit D bierzecie?
Własnie lekarz mi dzis mówiła że powinnam brać.

Tak i napisałam ten post żeby sie wygadać... bo od roku tłamsze to w sobie.

Maciejka

A co z terapia? A mitingi? Są dostepne przez internet.

pietruszka

Cześć Katiu

Witaj na forum.
Ja łykam 2000 D3+ k7, magnez, cynk i omega3

Terapia już ładny szmat czasu temu zrobiona, ale teraz mam gorszy okres, mojego Pietrucha, choć nie pije od nastu lat też nosi w tę pandemię, więc sobie indywidualnie pogaduję co tydzień z moją terapeutką. Czasem dobrze sobie taką powtórkę, bo zawsze może być lepiej, a kryzysy mają prawo się w życiu zdarzać. Po prostu im dalej w życie, tym inne problemy, choć jak to często bywa ich źródło i tak tkwi w dzieciństwie.

A i z naszymi celownikami jako współuzależnionych bywa różnie. Jak nie naprostujesz wystarczająco to masz duże szanse znów w toksyczny związek wpaść. :bezradny:

Dużo piszesz o tym, że ostatni facet był taaaaki "ojcowski". A jaki był/jest Twój ojciec? Przerabiałaś na terapii dzieciństwo? Może coś wyłazi w kwestii DDD/DDA?

esaneta

Cytat:

Dużo piszesz o tym, że ostatni facet był taaaaki "ojcowski". A jaki był/jest Twój ojciec? Przerabiałaś na terapii dzieciństwo? Może coś wyłazi w kwestii DDD/DDA?

Dokładnie to samo mi się w oczy rzuciło po przeczytaniu Twojego postu.
Witaj na forum

Wiedźma

olga

Witaj

pietruszka