Forum Wolnych od Alkoholu

[PiotrAA]

Na imię ma Piotr i właśnie zapiłem.
Zapewne nie powinienem się wypowiadać, ale po roku trzeźwienia zapiłem. Od kilkunastu dni zmagalem się z problemami rodzinnymi, aż w końcu żona powiedziała mi, że byłem lepszy jak piłem. Nie będę opisywał całej historii, bo dałem ciała, nie wytzrzymalem ciśnienia. Nie chce mi się pisać szegułów, ale to o co walczyłem przez ostatni czas poszło w pi***.........

[staaw]

Zdarza się...
Masz jakiś pomysł co dalej?

[yuraa]

[PiotrAA]

nie jest szczęsliwa, tylko nie rozumie problemu.

[staaw]

[Czarny]

Piotrek a niby czemu masz się nie wypowiadać??? Przeciwnie pisz ! W pierwszym poście pisałeś że od roku jesteś we wspólnocie AA..no to wiesz gdzie masz czym prędzej się udać. Na pewno uzyskasz tam wsparcie. Co do stwierdzenia Twojej żony...to pomyśl może miała rację??? Będąc na głodzie nie koniecznie mogłeś być "miły". Nie piszesz nic o terapii i jak to z tym AA, czy tylko chodzisz na mityngi, czy coś więcej.Nie załamuj się tylko zastanów się czego w Twoim zdrowieniu było za mało, no i do dzieła. Napisz coś więcej. Trzymaj Się!

[PiotrAA]

nie moge sobie z tym poradzić.

[Czarny]

[Jędrek]

[leon]

Ja bedac na Twoim miejscu zadalbym sobie pytanie,czy lepiej mi sie zylo przez ten rok bez alkoholu,czy w okresie,gdy piles....,jezeli odpowiedz jest twierdzaca na pierwsza obcje,wiesz co zrobic,masz do czego wracac.
Wlasciwego wyboru zycze,trzymaj sie.

[piotr7]

Musisz żyć i to jest pewnik .
Ja zapijałem kilka razy zanim zrozumiałem krok pierwszy,który wielokrotnie powtarzałem na mitingach.
Ale z każdej sytuacji można wyciągnąć dla siebie coś dobrego.W tym konkretnym przypadku jest to doświadczenie jak łatwo można zapić .

Na terapii nauczono mnie że trzezwieję dla SIEBIE a nie dla żony bo ewentualne konflikty z nią mogą się zakończyć tak jak w twoim przypadku.
Zacznij więc świadomy zagrożeń trzezwieć jeszcze raz .Do skutku .Trzymam za ciebie kciuki.

[evita]

[matiwaldi]

[Jacek]

[ant69]

Witam Piotrze.
Zapicie mamy wkalkulowane w chorobę, dlatego jak wiesz co z tym zrobić, to nie dręcz się wyrzutami sumienia i rób co do Ciebie należy. Co do żony... to cóż, trzeba rozmawiać i to szczerze. Bo skąd ma niby wiedzieć co czujesz, jak się ma zachować chcąc mieć trzeźwego chłopa. To jest strasznie trudne, ale tłumacz jej do skutku i dziel się swoimi uczuciami. Jeżeli nie zrozumie i dalej będzie chciała mieć pijącego chłopa, to niech go szuka.
Ja usunąłem większość przeszkód dla mojego trzeźwienia ze swojego życia.
dla mnie MOJA tzreźwość jest najcenniejsza