Forum Wolnych od Alkoholu

Maksy

Właśnie umiera bardzo bliska mi i młoda osoba,
nawet łezki nie uroniłem, co się ze mną dzieje?
Czy to skutek alkoholizmu?

Przeżyłem też 2 lata temu śmierć brata i nawet nie zapłakałem, chociaż bardzo go kochałem

kompletnie nie mam uczuć
terapia dała mi tylko to, że nie piję, reszta :bezradny:

Jo-asia

Maksy

złość

Jo-asia

Wiedźma

Złość to też emocja, uczucie. I to bardzo silne.
Wbrew pozorom niekoniecznie destrukcyjne - bywa, że motywujące.
Nie jesteś pozbawiony uczuć, tylko pewnie doznajesz innych, niż Ci się wydaje, że powinieneś.
Spodziewałeś się zapewne żalu czy współczucia, bo to bardziej adekwatne do sytuacji...
Moim zdaniem złość jest także jak najbardziej na miejscu.

dziadziunio

Kiedyś na mitingu pośrodku takich jak i ja, opwiadałem o swoim zapiciu. Był na nim mój kolega z terapii któremu stukneło pięć lat abstynencji. Ja miałem dwa dni. Mówiłem i czułem łzy cieknące mi po twarzy, było mi potwornie wstyd. Wstyd nie z powodu zapicia a łez których nie potrafiłem zatrzymać i ludzi na oczach których łzy te moje z oczu moich wciąż mi pokapywały. Pierwszy raz w tamten czas było mi głupio, że nie potrafiłem budzącego sie wewnatrz mnie człowieka w ryzach przyzwyczajeń swoich utrzymać...
Złość to nic złego, przyjdzie czas i na łzy, współczucie i inne ciekawe emocje...uczucia o których zawsze potrafiłem tylko wynośnie gadać...
pozdrawiam ciepło dziadziunio :skromny:

pannaJot

Poza tym pod złością " są schowane" inne uczucia. Możesz tak naprawdę czuć ból a żeby go zagłuszyć "zmieniasz" ból na złość. Złość to skomplikowane uczucie i czasem trzeba dobrze mu się przyjrzeć żeby znaleźć drugie dno. Ja np często się złościłam kiedy czułam się niepewnie, zagubiona, nie wiedziałam co robić. Wściekałam się wtedy. Byłam zła, ale tak naprawdę to ta złość mówiła o czymś zupełnie innym.

Jo-asia

Moja mam umarła, 16 lat temu. Ja, wtedy nie byłam uzależniona.
Na pogrzebie, nie płakałam. Nie płakałam w dniu gdy dowiedziałam się, że umarła.
Czułam ulgę.
Obwiniałam się za to, kilka kolejnych lat.
Gdy u mamy rozpoznano raka, dawano jej miesiąc życia. Umierała rok. Gdy w niej umarła nadzieja, prosiła abym przestała się modlić aby żyła. Jej śmierć była dla niej, wybawieniem, końcem cierpienia. Nie potrafiłam jej, życzyć takiego życia.
A opłakałam jej śmierć w dniu, w którym powiedziałam o tym głośno. O tym, że "życzyłam" jej śmierci, gdy przestałam się za to obwiniać.

szika

Maksy, powiem Ci od siebie...
to że potrafisz nazwac swoja emocję - złość, że ją widzisz i głosno potrafisz to wyrazic to juz jest Twój sukces...
na codzien mam do czynienia z partnerem, który nawet tej emocji nie potrafi u siebie rozpoznać za bardzo...
poza tym podpisuję sie pod wypowiedziami przedmówców... pod złością kryją się inne uczucia... jakie? to rzeczywiście nie jest łatwe ponazywać..

Jacek

zołza

Maksy

byłem w szpitalu,
tętniak pękł, śmierć mózgu, pytali już o narządy, ale jeszcze jest pod respiratorem,
chłopak 30 lat, jak miał naście lat zabierałem go na wycieczki, pomagałem w nauce,
bo nie miał ojca

potem już rzadziej spotykaliśmy się

w szpitalu wszyscy zapłakani, kumple łyse karki nawet, a ja nic...
nie wiem, może mam nadzieje jeszcze
ale lekarze nie dają szans
tak chciałbym sobie popłakać a nie mogę, nie potrafię
nie pamiętam kiedy płakałem, chyba ostatnio jak byłem pijany...

na trzeźwo to chyba w dzieciństwie

zołza

smokooka

Maksy.... przykro mi z powodu chłopaka... za młodo, za głupio, bez sensu.

A sobie przede wszystkim POZWÓL przeżywać to po swojemu, myślę, że jak dopuścisz możliwość uwolnienia choćby złości to i na łzę przyjdzie czas. Nie krytykuj siebie za "brak uczuć" bo to jest stan niemożliwy.

dziadziunio