Forum Wolnych od Alkoholu

[Vejda]

Klaro myślałam o tym, ale to by oznaczało,ze on już był uzależniony kiedy się poznaliśmy i z czasem wszystko się tylko bardziej pogłębiało i komplikowało po prostu...A ja pięknie się przystosowałam =/ Pewnie tak było - chodzi mi o Zespół Otella, ale ja mając jeszcze klapki na oczach wierzyłam w jego słowa kiedy mówił, że on zazdrosny był "od zawsze" w poprzednich związkach też, że taki jest, i, że nie potrafi nad tym panować. Przerażało mnie to okropnie i chociażby jak przypomnę sobie nasze wspólne wyjścia gdziekolwiek a potem awantury i pretensje bo "ktoś na mnie spojrzał" albo oskarżanie, że ja się na kogoś patrzę, wymyślanie niestworzonych historii, to nigdy, przenigdy nie chce tego horroru znowu przezywać. Nie wiem też co to właściwie jest "zwykłe" kontrolowanie, ono chyba w każdej formie, jeśli jest nieuzasadnione, jeśli zaufanie nie zostało podważone. wprowadza chaos do związku - czy jest również problem alkoholowy czy nie.

Nie będę się oszukiwać, alkohol w jego życiu a potem naszym wspólnym był zawsze, ale na początku wszystko wyglądało niewinnie (picie towarzyskie, z czasem okazje były coraz cz częstsze a z w końcu nie trzeba było mieć okazji żeby pić cały weekend i niemalże codziennie w ciągu tygodnia, po pracy...) i nie wiem kiedy przekroczone zostały granice...

[Klara]

[Vejda]

Cytat:

mam nadzieję, że to już nie jest Twój problem

Na szczęście już nie...

Dzięki serdeczne , właśnie tylko to mam zamiar robić, w końcu, po tylu latach, dbać o siebie

[Jacek]

[Vejda]

Witajcie, podczytuje was regularnie i staram się wyciągać wnioski =) u mnie w porządku, tzn trwam przy swoim, smsów nie czytam, ale dostaje je jeszcze...z innych numerów też, ostatnio nawet taki, ze pójdzie się leczyć i , że zrozumiał swój problem...Nie wiem co o tym myśleć, nie chce dać się znowu nabrać na puste słowa i obietnice, on doskonale wie gdzie zgłosić się po pomoc bo pokazałam mu drogę palcem. Wydaje mi się ,że to kolejna próba manipulacji mną...przecież dopiero co ubliżał mi i groził a tam gdzie mieszka warunki do picia ma komfortowe...nie ufam mu...

[Klara]

[verdo]

[Klara]

[Vejda]

Tak tez myślę Klaro ale to co mi napisał chyba już i tak nie jest aktualne bo nie minęła godzinka od mojego wpisu a moje miłe wolne majowe popołudnie zostało zakłócone telefonem od jego mamusi, która nie przebierając w słowach stwierdziła, że to ja zmarnowałam jej synkowi życie i ,że powinnam była zabraniać mu pić (pomijam fakt, że gdy poznałam go to już pił często...) =/ stwierdziła, że to, że on pił i pije nadal to wszystko MOJA WINA i, żebym wzięła na siebie odpowiedzialność!!!!. Szczeka mi opadła i do tej pory jestem lekko roztrzęsiona prawdę mówiąc ale starałam się zachować zimna krew i gdy już mi wszystko wykrzyczała co miała do wykrzyczenia powiedziałam, żeby przestała mnie obwiniać i zwalać na mnie odpowiedzialność bo alkoholizm to choroba w której nie ma winnych i ja nie miałam na to wpływu. Jedyne za co czuje się odpowiedzialna to za siebie i za to,że tkwiłam w tym tak długo i wierzyłam w obietnice i puste słowa bez pokrycia, że dawałam sobą manipulować i nie dawałam mu odczuć skutków picia ale to się zmieniło i ja zmieniam swoje życie na lepsze. Powiedziałam, że każdy jest odpowiedzialny za siebie i, ze jej syn wie doskonale gdzie ma się zgłosić o pomoc...


Prawdę mówiąc to chociaż wiem,że to wszystko bzdury to zabolało mnie to co powiedziała =/ i w głowie zakołatała myśl, że może gdybym odpowiednio wcześniej zareagowała to jego choroba nie pogłębiłaby się aż tak.... Ale to bzdura, prawda???????????

[yuraa]

po prostu matka, zatroskana matka, która szuka winnych że jej ukochane dziecko nie jest takie jak sobie wymarzyła. Moja matka do dzis mysli że pilem z powodów zawinionych przez moją żone. nie próbuję nawet tłumaczyć, ze źrodeł mojego alkoholizmu trzeba szukać już w dzieciństwie.
po prostu Matka. chciala dobrze, wychowywała jak umiała- wyrosło dwóch synów alkoholików (w tym jeden niepijący aktualnie)

[Klara]

Cytat:

gdybym odpowiednio wcześniej zareagowała to jego choroba nie pogłębiłaby się aż tak....

Też miewam takie myśli gdy zdarza mi się wracać do przeszłości.
Prawda jest taka, że każdy postępuje tak, jak potrafi w konkretnym czasie i nie ma co się zastanawiać, co by było gdyby....a przecież twoja zgoda lub niezgoda nie spowodowałaby tego, że alkoholik na stałe przestanie pić. Do tego potrzebna jest JEGO wola.
Równie dobrze mogłabyś powiedzieć, że jego matka źle go wychowała i dlatego wpadł w alkoholizm, a ona z pewnością (niezależnie od dzisiejszych słów, które też pewnie są wyrazem rozpaczy) chciała go wychować jak najlepiej.

Gdybyś wcześniej zareagowała, mogłabyś co najwyżej krócej się męczyć z alkoholikiem a to, czy on by przestał z tego powodu pić, wcale nie jest takie pewne.
Trzymaj się Vejdo!
Nie pękaj!

[Wiedźma]

[stiff]

[Vejda]

stiff on nie jest moim mężem, ale mało brakowało, byliśmy o krok od ślubu ale po kolejnej awanturze po alkoholu odwołam wszystko....odkąd zaczęłam uczęszczać na terapię i zobaczył,że to nie przelewki, zaczął winę za wszystko zwalać na mnie =/ dosłownie za wszytko, i tylko gadał i pytał co ja zrobię jak pójdzie się leczyć.. oczywiści nie poszedł tylko pił dalej. W końcu zdobyłam się na odwagę i postawiłam ultimatum, ale on dalej swoje, pije, wypisuje do mnie bzdury...Najbardziej boli mnie to, że zwala na mnie odpowiedzialność za swoje życie, właśnie tak się czasami czułam, jakbym dostała niegrzeczne dziecko na wychowanie a nie partnera i ciągnęłam ten popsuty wózek. Dopóki ciągnęłam to byłam cacy jak przestałam to posypały się gromy bo jak tak można! Moja wina bo tkwiłam w tym, tylko o to mam do siebie pretensje, że zmarnowałam tyle czasu...

[stiff]